The Courage of Hopelessness: Chronicles of a Year of Acting Dangerously

در این زمان‌های پر دردسر، حتی بدبینانه‌ترین تشخیص در مورد آینده ما با یک اشاره نشاط‌آور به پایان می‌رسد که ممکن است اوضاع به بدی همه چیز نباشد، نوری در انتهای تونل وجود دارد.

با این حال، اسلاوی ژیژک استدلال می کند، تنها زمانی است که به خودمان اعتراف کنیم که وضعیت ما کاملاً ناامیدکننده است - که نور انتهای تونل در واقع چراغ جلوی قطاری است که از سمت ما به ما نزدیک می شود. جهت مخالف - که تغییر اساسی می تواند ایجاد شود.

بررسی چالش‌های مختلف در جهان امروز، از مهاجرت گسترده و تنش‌های ژئوپلیتیکی گرفته تا تروریسم، انفجار پوپولیسم راست‌گرا و ظهور سیاست‌های رادیکال جدید - که همگی به شیوه‌ی خود بیانگر بن‌بست‌ها هستند. سرمایه داری جهانی - ژیژک بررسی می کند که آیا هنوز امکان تغییر واقعی وجود دارد یا خیر. او پیشنهاد می‌کند که امروز تنها سؤال واقعی این است یا باید باشد: آیا ما پذیرش غالب سرمایه‌داری را به‌عنوان واقعیتی در طبیعت انسانی تأیید می‌کنیم، یا سرمایه‌داری امروزی دارای تضادهای کافی قوی برای جلوگیری از بازتولید بی‌نهایت آن است؟ او می‌پرسد آیا می‌توانیم از شکست سوسیالیسم و ​​از موج کنونی خشم پوپولیستی فراتر برویم و قبل از برخورد قطار، تغییرات اساسی را آغاز کنیم؟

In these troubled times, even the most pessimistic diagnosis of our future ends with an uplifting hint that things might not be as bad as all that, that there is light at the end of the tunnel.

Yet, argues Slavoj Žižek, it is only when we have admitted to ourselves that our situation is completely hopeless - that the light at the end of the tunnel is in fact the headlight of a train approaching us from the opposite direction - that fundamental change can be brought about.

Surveying the various challenges in the world today, from mass migration and geopolitical tensions to terrorism, the explosion of rightist populism and the emergence of new radical politics - all of which, in their own way, express the impasses of global capitalism - Žižek explores whether there still remains the possibility for genuine change. Today, he proposes, the only true question is, or should be, this: do we endorse the predominant acceptance of capitalism as a fact of human nature, or does today's capitalism contain strong enough antagonisms to prevent its infinite reproduction? Can we, he asks, move beyond the failure of socialism, and beyond the current wave of populist rage, and initiate radical change before the train hits?