The Composition of Sense in Gertrude Stein's Landscape Writing

این کتاب روش انتقادی جسورانه ای را برای خواندن آثار گرترود استاین با شرایط خاص خود با چشم پوشی از توضیح متعارف و اتخاذ رویکرد رادیکال استاین به معنا و دانش ارائه می دهد. اشتاین با الهام از ماندگاری منظر، هم از پروونس که در دهه 1920 در آنجا سفر کرد و هم از روابط فضایی نقاشی منظره، مدل جدیدی از معنا را ارائه می دهد که به موجب آن معنا بخشی فعالیتی است که در متن و در متن های متوالی توزیع می شود. از شعر عاشقانه گرفته تا نمایشنامه و پرتره، لیندا ووریس خوانش‌های دقیقی از گلچین‌شده‌ترین و کمتر شناخته‌شده‌ترین نوشته‌های استاین را در مطالعه موردی روش جدیدی از تفسیر ارائه می‌کند. ووریس با تمرین ابزارهای ابتکاری استاین برای معناسازی، هیجان اکتشافات خود و پیامدهای شگفت انگیز دانش، هویت و صمیمیت را آشکار می کند.

This book offers a bold critical method for reading Gertrude Stein’s work on its own terms by forgoing conventional explanation and adopting Stein’s radical approach to meaning and knowledge. Inspired by the immanence of landscape, both of Provence where she travelled in the 1920s and the spatial relations of landscape painting, Stein presents a new model of meaning whereby making sense is an activity distributed in a text and across successive texts. From love poetry, to plays and portraiture, Linda Voris offers close readings of Stein’s most anthologized and less known writing in a case study of a new method of interpretation. By practicing Stein’s innovative means of making sense, Voris reveals the excitement of her discoveries and the startling implications for knowledge, identity, and intimacy.