دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبی ویرایش: نویسندگان: Lisa Trahair سری: Insinuations: Philosophy, Psychoanalysis, Literature ISBN (شابک) : 0791472477, 9781435626928 ناشر: State University of New York Press سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 278 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب The Comedy of Philosophy: Sense and Nonsense in Early Cinematic Slapstick به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کمدی فلسفه: حس و مزخرف در ضربات اولیه سینمایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کمدی فلسفه بحثهای مدرن در فلسفه قارهای را برای بررسی تاریخی کمدی اولیه سینمایی مطرح میکند. لیزا ترهیر از طریق فیلمهای مک سنت، باستر کیتون، چارلی چاپلین، هارولد لوید و برادران مارکس، با استفاده از مشارکتهای فروید و باتای در فلسفه کمدی و با بررسی پساساختارگرایانه، کاوش در سینمای اولیه در معنا و مزخرف را بررسی میکند. تفاسیر کارشان تراهیر تغییر از سیلی بیش از حد فیزیکی دوران مک سنت به به اصطلاح کمدی ساختاری دهه 1920 را بررسی می کند و همچنین با تمرکز بر مفاهیم نظریه فروید دیدگاه جدیدی در مورد اهمیت روانکاوی برای مطالعه فیلم ارائه می دهد. ناخودآگاه برای درک ما از بصری.
The Comedy of Philosophy brings modern debates in continental philosophy to bear on the historical study of early cinematic comedy. Through the films of Mack Sennett, Buster Keaton, Charlie Chaplin, Harold Lloyd, and the Marx Brothers, Lisa Trahair investigates early cinema’s exploration of sense and nonsense by utilizing the contributions to the philosophy of comedy made by Freud and Bataille and by examining significant poststructuralist interpretations of their work. Trahair explores the shift from the excessive physical slapstick of the Mack Sennett era to the so-called structural comedy of the 1920s, and also offers a new perspective on the importance of psychoanalysis for the study of film by focusing on the implications of Freud’s theory of the unconscious for our understanding of visuality.