The Chromosome Complement

مواد می تواند هر دو عملکرد اتوکاتالیستی و هتروکاتالیستی را انجام دهد. بنابراین نه تنها در ظرفیت itB برای خود همانند سازی منحصر به فرد است، بلکه توالی پایه آن ویژگی پروتئین ها را تعیین می کند. و پروتئین های آنزیمی بلافاصله مسئول متابولیسم محیطی هستند که ارگانیسم را قادر می سازد تا نظم خاص خود را بر مواد خامی که جذب می کند اعمال کند. سیر توسعه نه تنها با ماهیت ماده ژنتیکی بلکه با مقدار کلی آن و فراوانی نسبی واحدهای عملکردی مختلف تعیین می شود. نرخ های متفاوت فعالیت اپی ژنتیک نیز اهمیت دارد. بنابراین، در تئوری، رشد افتراقی درون یا حتی بین افراد را می‌توان با تکثیر افتراقی عناصر ژنتیکی مختلف یا فعالیت‌های متفاوت آنها تعیین کرد. و تغییرات بیشتر می تواند با انتقال افتراقی این عناصر بین سلول ها ایجاد شود. در واقع به نظر می رسد که تمام این امکانات توسط سیستم های زنده مورد بهره برداری قرار می گیرند. با این حال، اگر قرار است مشابه ایجاد شود، هر تغییر ژنتیکی که در طول رشد رخ می دهد باید لغو شود، در غیر این صورت واحدهای جوانه ای که از تغییر محافظت می شوند باید کنار گذاشته شوند. تا آنجا که شناخته شده است، تغییرات ژنتیکی، حتی آنهایی که فقط شامل کمیت یا مقادیر نسبی هستند، فقط تا حد بسیار محدودی برگشت پذیر هستند، به طوری که یک تغییر پس از انجام نمی تواند لغو شود. در نتیجه تغییرات ژنتیکی در طول توسعه رده‌های زاینده احتمالی یا وجود ندارند یا جزئی هستند و محدود به دسته کوچکی از عوامل تعیین‌کننده تجمع‌یافته هستند.

material can serve both autocatalytic and heterocatalytic functions. Thus not only is it unique in itB capacity for self-replication but its base sequence determines the specificity of proteins. And enzyme proteins are immediately responsible for the peripheral metabolism which enables the organism to impose its own kind of order on the raw materials it absorbs. The course of development is determined not only by the nature of the genetic material but by its over-all amount and the relative frequency of the different functional units. Differential rates of epigenetic activity matter also. In theory, therefore, differential development within or even between individuals could be determined by the differential replication of the various genetic elements or by their differential activity. And further variation could arise by the differential transmission of these elements between cells. Indeed it would appear that all these possibilities are exploited by living systems. If like is to beget like, however, any genetic change which occurs during development must be undone, or else germinal units preserved from change must be set aside. As far as is known, genetic changes, even those involving only quantity or relative amounts, are reversible to only a very limited extent so that a change once done cannot be undone. Consequently genetic changes during the development of presumptive germ-lines are either non­ existant or minor and confined to a small class of un aggregated deter­ minants.