The Challenge of Cognitive Therapy: Applications to Nontraditional Populations

شناخت درمانی به سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از رایج‌ترین و قابل احترام‌ترین اشکال روان‌درمانی است. هم در تحقیقات و هم در عمل بالینی، چندین مزیت شناخت درمانی شناسایی شده است. شناخت درمانی به اندازه کافی ساختار یافته است تا چارچوبی درمانی برای پزشکان و همچنین چارچوبی نظری برای محققان بالینی فراهم کند، در عین حال به اندازه کافی انعطاف‌پذیر است تا مشکلات فرد را به شیوه‌ای کاملاً غیرمعمول بررسی کند. همراه با محبوبیت شناخت درمانی، گسترش کاربرد آن فراتر از حوزه هایی است که در ابتدا توسعه یافته و اعتبارسنجی شده است (حوزه های "سنتی" افسردگی و اضطراب) به مناطقی که اعتبار سنجی هنوز رخ نداده است ("غیر سنتی" \" مناطق). ما قویاً معتقدیم که چنین گسترش شناخت درمانی باید تشویق شود، اما مدل های مفهومی برای راهنمایی درمانگر و محقق در این زمینه ها باید توضیح داده شود. هدف این متن ارائه چارچوبی مفهومی برای برخورد با جمعیت‌های منتخب و غیرسنتی است. ایده و انگیزه این متن از یک گروه علاقه مند به درمان شناختی در تورنتو ایجاد شده است. همه نویسندگانی که در این متن مشارکت دارند در این گروه مشارکت دارند. ما گروهی از پیست‌های درمانی شناختی را نشان می‌دهیم که در محیط‌های مختلف، از جمله واحدهای جستجوی بالینی، تنظیمات بیمارستان‌های عمومی، مراکز توانبخشی خصوصی یا دولتی، و مراکز خصوصی کار می‌کنند. بنابراین، تنوع ارجاعات برای شناخت درمانی در گروه ما بسیار زیاد است.

Cognitive therapy is fast becoming one of the more popular and well­ respected forms of psychotherapy. In both research and clinical practice, several advantages of cognitive therapy have been identified. Cognitive therapy is structured enough to provide a therapeutic framework for clinicians, as well as a theoretical framework for clinical researchers, yet flexible enough to address an individual's problems in a highly idio­ syncratic manner. Accompanying the popularity of cognitive therapy is the expansion of its application beyond the areas in which it was initially developed and validated (the "traditional" areas of depression and anx­ iety) to areas where validation has not yet occurred (the "nontraditional" areas). We strongly believe that such broadening of cognitive therapy should be encouraged, but that conceptual models to guide the therapist and researcher in these areas should be explicated. It is the purpose of this text to provide a conceptual framework for dealing with select, nontraditional populations. The idea and motivation for this text develops from a cognitive therapy interest group in Toronto. All of the authors contributing to this text are involved in this group. We represent a group of cognitive thera­ pists functioning in a variety of diverse settings, including clinical re­ search units, general hospital settings, private or public rehabilitation centers, and private practices. Thus, the diversity of referrals for cogni­ tive therapy within our group is great.