The captain's widow of Sandwich : self-invention and the life of Hannah Rebecca Burgess, 1834-1917

در سال 1852 هانا ربکا کراول با کاپیتان دریایی ویلیام برگس ازدواج کرد و به کشتی رفت. در عرض سه سال، ربکا برگس یازده بار از خط استوا عبور کرد و هدایت یک کشتی را آموخت. در سال 1856، ربکا 22 ساله کشتی چلنجر را در حالی که شوهرش در حال مرگ بر اثر اسهال خونی دراز کشیده بود، نجات داد. بیوه به خانه خانواده خود در ساندویچ، ماساچوست بازگشت، جایی که او تمام پیشنهادات ازدواج را رد کرد و در سال 1917 درگذشت.

این راهی است که برگس داستان خود را در مجلات و دفاتر ثبت شگفت‌انگیز خود ثبت کرد، که به آنها اهدا کرد. جامعه تاریخی محلی پس از مرگ او، اما هیچ مدرک دیگری وجود ندارد که این رویداد دراماتیک دقیقاً به این شکل رخ داده باشد. در بیوه ساندویچ کاپیتان، مگان تیلور شاکلی بررسی می کند که چگونه برگس افسانه خود را ساخت و چگونه شهر ساندویچ آن تاریخ را به عنوان تاریخ خود پذیرفت. از طریق تجزیه و تحلیل دقیق منابع اولیه بی شمار، شاکلی همچنین به نحوه برخورد برگس با نقش های جنسی متضاد زندگی خود می پردازد و ماجراجویی های سنتی مردانه خود در دریا و سبک زندگی مستقل خود را با آرمان های پذیرفته شده "زن ویکتوریایی" آن دوره تطبیق می دهد.

In 1852 Hannah Rebecca Crowell married sea captain William Burgess and set sail. Within three years, Rebecca Burgess had crossed the equator eleven times and learned to navigate a vessel. In 1856, 22-year-old Rebecca saved the ship Challenger as her husband lay dying from dysentery. The widow returned to her family’s home in Sandwich, Massachusetts, where she refused all marriage proposals and died wealthy in 1917.

This is the way Burgess recorded her story in her prodigious journals and registers, which she donated to the local historical society upon her death, but there is no other evidence that this dramatic event occurred exactly this way. In The Captain’s Widow of Sandwich, Megan Taylor Shockley examines how Burgess constructed her own legend and how the town of Sandwich embraced that history as its own. Through careful analysis of myriad primary sources, Shockley also addresses how Burgess dealt with the conflicting gender roles of her life, reconciling her traditionally masculine adventures at sea and her independent lifestyle with the accepted ideals of the period’s “Victorian woman.”