The Bodhisattva's brain Buddhism naturalized

اگر ما موجودات مادی هستیم که در دنیای مادی زندگی می‌کنیم - و همه شواهد علمی نشان می‌دهند که هستیم - پس باید معنای وجودی را در این جهان فیزیکی پیدا کنیم، اگر چنین چیزی وجود دارد. ما باید سهم خود را به جای چیزهای ماوراء طبیعی، به چیزهای طبیعی بسپاریم. بسیاری از غربی ها با تمایلات معنوی (اما نه مذهبی) جذب بودیسم می شوند - تقریباً به عنوان نوعی بهداشت اخلاقی-روانی. اما، همانطور که اوون فلاناگان در مغز بودیساتوا اشاره می کند، بودیسم به سختی طبیعت گرایانه است. در مغز بودیساتوا، فلاناگان استدلال می‌کند که در بودیسم می‌توان فلسفه‌ای غنی و مسئولیت‌پذیر را در بودیسم کشف کرد که می‌تواند ما را به یک مسیر شکوفایی بشر راهنمایی کند. برخی ادعا می کنند که علوم اعصاب در حال تأیید تجربی بودیسم است، اما بودیسم طبیعی شده فلانگان خود را به یک اسکن مغزی که الگوهای شادی را نشان می دهد تقلیل نمی دهد. همانطور که فلاناگان می‌سازد، «بودیسم طبیعی شده»، در عوض یک طبیعت کاملاً طبیعی و...

If we are material beings living in a material world — and all the scientific evidence suggests that we are — then we must find existential meaning, if there is such a thing, in this physical world. We must cast our lot with the natural rather than the supernatural. Many Westerners with spiritual (but not religious) inclinations are attracted to Buddhism — almost as a kind of moral-mental hygiene. But, as Owen Flanagan points out in The Bodhisattva's Brain, Buddhism is hardly naturalistic. In The Bodhisattva's Brain, Flanagan argues that it is possible to discover in Buddhism a rich, empirically responsible philosophy that could point us to one path of human flourishing. Some claim that neuroscience is in the process of validating Buddhism empirically, but Flanagan's naturalized Buddhism does not reduce itself to a brain scan showing happiness patterns. "Buddhism naturalized," as Flanagan constructs it, offers instead a fully naturalistic and...