The Big Oyster: a Molluscular History of New York

زمانی که پیتر مینویت در سال 1626 منهتن را به قیمت 24 دلار خرید، زیرکی خود را با خرید تخت‌خواب‌های صدف از جزیره کوچک و نزدیک اویستر، که در سال 1770 به جزیره الیس تغییر نام داد، نشان داد. از خرید Minuit تا زمانی که آلودگی سرانجام تخت‌ها را در دهه 1920 نابود کرد یورک شهری بود که به‌خاطر صدف‌هایش معروف بود، به‌ویژه در اواخر دهه 1800، زمانی که اروپا و آمریکا از شوق صدف‌های چند دهه‌ای برخوردار بودند. ویلیام میکپیس تاکری در تأیید مشکوکی گفت که خوردن صدف نیویورکی مانند خوردن یک بچه است. مسافران نیویورک نیز مشتاق بودند که خانه های صدف معروف نیویورک را تجربه کنند. در حالی که برخی به دلیل ظرافت خود شناخته شده بودند، به دلیل اعتقاد دیرینه به کیفیت تقویت کننده جنسی صدف، آنها اغلب با فحشا مرتبط بودند. در سال 1842، زمانی که چارلز دیکنز رمان نویس وارد نیویورک شد، نمی توانست اشتیاق خود را برای یافتن و تجربه زیرزمین های صدف افسانه ای زاغه های شهر نیویورک پنهان کند. صدف بزرگ داستان یک شهر و یک شهر بین المللی است...

When Peter Minuit bought Manhattan for $24 in 1626 he showed his shrewdness by also buying the oyster beds off tiny, nearby Oyster Island, renamed Ellis Island in 1770. From the Minuit purchase until pollution finally destroyed the beds in the 1920s, New York was a city known for its oysters, especially in the late 1800s, when Europe and America enjoyed a decades-long oyster craze. In a dubious endorsement, William Makepeace Thackeray said that eating a New York oyster was like eating a baby. Travellers to New York were also keen to experience the famous New York oyster houses. While some were known for their elegance, due to a longstanding belief in the aphrodisiac quality of oysters, they were often associated with prostitution. In 1842, when the novelist Charles Dickens arrived in New York, he could not conceal his eagerness to find and experience the fabled oyster cellars of New York City's slums. The Big Oyster is the story of a city and of an international...