The Beijing Young Women’s Christian Association, 1927–1937: Materializing a Gendered Modernity

این کتاب با بررسی تأثیر متقابل بین جنسیت، مذهب و مدرنیته، نقش زنان مسیحی چینی را در تلاش چین برای یک ملت قوی به طور کلی و در دگرگونی مدرن پکن جمهوری خواه به طور خاص نشان می دهد. نویسنده با تمرکز بر انجمن مسیحی زنان جوان پکن (YWCA)، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه انجمن، با هدایت اصول مسیحی «خدمت کردن، نه خدمت کردن»، مدل‌های غربی خود را طراحی کرد و برنامه‌های جدیدی را برای برآورده کردن خواسته‌های شهر طراحی کرد. شرکت‌های آن از ارائه تسهیلات برای زنان و کودکان تا ترویج فعالیت‌های تفریحی سازنده و از اصلاح خانه و خانواده تا بهبود سلامت عمومی را شامل می‌شد. از طریق تجزیه و تحلیل این تلاش ها، نویسنده استدلال می کند که سهم زنان YW چینی در مدرنیته شهر، تجسم خلاقانه جنبش تبلیغی هدف اجتماعی آن زمان بود که به عنوان انجیل اجتماعی شناخته می شد. در این فرآیند، آنها ایده‌آل‌های متمایز جدید زنانگی خود را با ویژگی‌های عملی، خدمات اجتماعی و همکاری گسترده نشان دادند. این ویژگی ها آنها را از زنان سنتی و سایر برندهای New Woman متمایز می کند. با این حال، تلاش‌های آنها در حالی که به‌عنوان بی‌اهمیت مورد انتقاد قرار می‌گرفت، پیشگام خدمات اجتماعی مدرن در چین بود و تکمیل کننده آنچه مقامات شهرداری و سایر گروه‌های مترقی برای مدرن‌سازی شهر متعهد شدند.

By exploring the interplay among gender, religion, and modernity, this book exposes the part Chinese Christian women played in China’s quest for a strong nation in general and in Republican Beijing’s modern transformation in particular. Focusing on the Beijing Young Women’s Christian Association (YWCA), the author examines how the Association, guided by the Christian tenet “to serve, not to be served,” tailored its Western models and devised new programs to meet the city’s demands. Its enterprises ranged from providing women- and child-oriented facilities to promoting constructive recreational activities and from reforming home and family to improving public health. Through an analysis of these endeavors, the author argues that the Chinese YW women's contribution to the city's modernity was a creative embodiment of the then socially targeted missionary movement known as the Social Gospel. In the process, they demonstrated their distinctive new ideals of womanhood featuring practicality, social service, and broad cooperation. These qualities set them apart from both traditional women and other brands of the New Woman. While criticized as trivial, their efforts, however, pioneered modern social service in China and complemented what municipal authorities and other progressive groups undertook to modernize the city.