The Bacteriocins

در سال‌های اخیر باکتریوسین‌ها، به‌ویژه کولیسین‌ها، به‌طور گسترده برای زیست‌شناسان مولکولی به‌عنوان پروتئین‌هایی با روش‌های خاص از بین بردن باکتری‌ها شناخته شده‌اند. همین باکتریوسین ها برای مدت طولانی در باکتری شناسی به دلیل طیف فعالیت غیرمعمول و تنوع بسیار زیادشان شناخته شده اند. در این تک نگاری من تلاش کرده ام تا دانش دقیق خود را از آن معدود باکتریوسین هایی که قبلاً توسط زیست شناسان مولکولی مورد توجه قرار گرفته اند، و دانش کم جزییات گسترده مان از انواع باکتریوسین های موجود را گرد هم بیاورم. این زمینه به طور کامل یا جزئی توسط چندین نویسنده بررسی شده است [FREDERICQ، 1957، 1964، 1965 (2). ایوانوویکس، 1962; هامون، 1965; ریوز، 1965 (2)]. این بررسی ها برای نویسنده بسیار مفید بوده است و خوانندگان منابع بیشتری را در آنها پیدا می کنند و گاهی اوقات دیدگاه های جایگزین را پیدا می کنند. ما قبلاً به باکتریوسین‌ها به عنوان پروتئین اشاره کرده‌ایم، و با انجام این کار بسیاری از عوامل ضد باکتری پیچیده‌تر را که شبیه باکتریوفاژها یا دم آنها هستند، حذف کرده‌ایم. به نظر نویسنده، این ذرات فاژ مانند احتمالاً باکتری cins نیستند، اما بسیاری از نویسندگان آنها را در تعریف گنجانده اند. تعریف محدودتر استفاده شده در اینجا به معنای حذف بحث در مورد برخی از مطالعات عالی در مورد آنچه که نویسنده حاضر آن را باکتریوفاژهای معیوب می نامد، حذف شده است. در فصل اول به کشف باکتریوسین ها و طرح کلی طبقه بندی آنها نگاه می کنیم. با این پیشینه می‌توانیم در فصل‌های 2 تا 6 درباره شیمی، ژنتیک و نحوه عملکرد باکتریوسین‌هایی که به شدت مورد مطالعه قرار گرفته‌اند بحث کنیم.

In recent years bacteriocins, especially colicins, have become widely known to molecular biologists as proteins with peculiar ways of killing bacteria. These same bacteriocins have been known for a long time to bacteriology for their unusual activity spectra and enormous variety. In this monograph I have attempted to bring together our detailed knowledge of those few bacteriocins which have already re­ ceived attention from molecular biologists, and our less detailed hut extensive knowledge of the variety of bacteriocins which exist. The field has been reviewed in whole or in part, by several authors [FREDERICQ, 1957, 1964, 1965 (2); IVANOVICS, 1962; HAMON, 1965; REEVES, 1965 (2)]. These reviews have been very useful to the author, and readers will find further references in them, and sometimes alternative viewpoints. We have already referred to bacteriocins as proteins, and in doing so have ex­ cluded many more complex antibacterial agents which resemble bacteriophages or their tails. In the author's view, these phage-like particles are probably not bacterio­ cins, but many authors include them within the definition; the more restrictive de­ finition used here has meant omitting discussion of some excellent studies on what the present author would term defective bacteriophages. In the first chapter we look at the discovery of bacteriocins and an outline of their classification. With this background we can discuss in Chapters 2 to 6 the chemistry, genetics and mode of action of the more intensively studied bacteriocins.