The argonauts

یک سفر بی باک به سمت مرزهای آخرین تفکر در مورد عشق، زبان و خانواده

مگی نلسونآرگونات ها < /i>یک خاطره ژانر خم کننده، اثری از "خود تئوری" است که تفکری تازه، خشن و به موقع درباره میل، هویت و محدودیت ها و امکانات عشق و زبان ارائه می دهد. در مرکز آن یک عاشقانه است: داستان رابطه نویسنده با هنرمند هری دوج. این داستان، که شامل روایت نلسون از عاشق شدن با دوج است، که به طور روانی جنسیت دارد، و همچنین سفر او به دوران بارداری و طی آن، شرحی مستقیم از پیچیدگی ها و لذت های خانواده سازی (دگرباش) ارائه می دهد.
نلسون که با روحیه روشنفکران عمومی مانند سوزان سونتاگ و رولان بارت می نویسد، تجربه شخصی خود را به کاوشی دقیق در مورد آنچه نظریه پردازان نمادین درباره جنسیت، جنسیت، و نهادهای آزاردهنده ازدواج و تربیت فرزند گفته اند، پیوند می زند. اصرار نلسون بر آزادی فردی رادیکال و ارزش مراقبت تبدیل به فریاد جمع آوری این کتاب متفکرانه، بی شرمانه و سازش ناپذیر می شود.

An intrepid voyage out to the frontiers of the latest thinking about love, language, and family

Maggie Nelson's The Argonauts is a genre-bending memoir, a work of "autotheory" offering fresh, fierce, and timely thinking about desire, identity, and the limitations and possibilities of love and language. At its center is a romance: the story of the author's relationship with the artist Harry Dodge. This story, which includes Nelson's account of falling in love with Dodge, who is fluidly gendered, as well as her journey to and through a pregnancy, offers a firsthand account of the complexities and joys of (queer) family-making.
Writing in the spirit of public intellectuals such as Susan Sontag and Roland Barthes, Nelson binds her personal experience to a rigorous exploration of what iconic theorists have said about sexuality, gender, and the vexed institutions of marriage and child-rearing. Nelson's insistence on radical individual freedom and the value of caretaking becomes the rallying cry of this thoughtful, unabashed, uncompromising book.