The Archaeology of Sacred Spaces: The temple in western India, 2nd century BCE–8th century CE

این جلد بر زیارتگاه مذهبی در غرب هند به عنوان نهادی برای ادغام فرهنگی در دوره بین 200 قبل از میلاد تا 800 پس از میلاد تمرکز دارد. تحلیلی از معماری مذهبی در سطوح چندگانه، هم زمانی و هم مکانی ارائه می‌کند و آن را به عنوان ابزاری آیینی متمایز می‌کند که افراد و جوامع را در یک بافت فرهنگی ادغام می‌کند. این اثر نشان می‌دهد که چگونه این ساختارها بر ارتباط با انبوهی از مخاطبان مانند عبادت‌کننده، متخصص تشریفات، خانواده سلطنتی و نخبگان و همچنین صنعتگر و مجسمه‌ساز تأکید دارند. همچنین تصاویر مذهبی، کتیبه‌ها، فرهنگ سنتی و ادبیات سانسکریت را بررسی می‌کند.

این کتاب مورد توجه ویژه محققان و محققان تاریخ هند باستان، هندوئیسم، مطالعات دینی، معماری و مطالعات جنوب آسیا خواهد بود.

p>

This volume focuses on the religious shrine in western India as an institution of cultural integration in the period spanning 200 BCE to 800 CE. It presents an analysis of religious architecture at multiple levels, both temporal and spatial, and distinguishes it as a ritual instrument that integrates individuals and communities into a cultural fabric. The work shows how these structures emphasise on communication with a host of audiences such as the lay worshipper, the ritual specialist, the royalty and the elite as well as the artisan and the sculptor. It also examines religious imagery, inscriptions, traditional lore and Sanskrit literature.

The book will be of special interest to researchers and scholars of ancient Indian history, Hinduism, religious studies, architecture and South Asian studies.