The Ambiguity of Virtue: Gertrude van Tijn and the Fate of the Dutch Jews

در ماه مه 1941، گرترود ون تیجن برای مأموریت رحمت از آمستردام تحت اشغال آلمان وارد لیسبون شد. او با موافقت نازی ها به پایتخت پرتغال بی طرف آمد تا درباره خروج هزاران یهودی آلمانی و هلندی از اروپای هیتلری مذاکره کند. آیا این زن یهودی میانسال، که چنین مسئولیت وحشتناکی بر دوش دارد، صرفاً گرو نازی ها بود، یا سفر او فرصتی واقعی برای نجات تعداد زیادی از یهودیان از اتاق های گاز بود؟ در چنین شرایط غیرممکن، عمل عادلانه چیست و همدستی چیست؟

گزارشی تکان دهنده از شجاعت و شکست های بیش از حد انسانی در مواجهه با چالش های اخلاقی خارق العاده، Thای ابهام فضیلت می گوید داستان کار ون تیجن از طرف یهودیان هموطن خود به عنوان راه هایی که ممکن بود آنها را نجات دهد بسته شد. بین سالهای 1933 و 1940 ون تیجن به سازماندهی مهاجرت یهودیان از آلمان کمک کرد. پس از اینکه آلمان ها هلند را اشغال کردند، او برای شورای یهودیان منصوب شده توسط نازی ها در آمستردام کار کرد و بسیاری از یهودیان را قادر به فرار کرد. برخی بعداً او را به خاطر انتخاب هایی که انجام داد، قهرمان نامیدند. دیگران او را به عنوان یک همکار محکوم کردند.

روایت تحسین برانگیز برنارد واسرشتاین، خوانندگان را به دنیای گرگ و میش اروپای زمان جنگ می کشاند تا معضلات سختی را که یهودیان تحت اشغال نازی ها با آن مواجه بودند، آشکار کند. تجربه گرترود ون تیجن سؤالات مهمی را در مورد سیاست آلمان در قبال یهودیان، در مورد نقش شورای یهودیان، و در مورد واکنش هلندی، آمریکایی و بریتانیایی به آزار و اذیت و کشتار جمعی یهودیان در مقیاسی غیرقابل تصور ایجاد می کند.

In May 1941, Gertrude van Tijn arrived in Lisbon on a mission of mercy from German‐occupied Amsterdam. She came with Nazi approval to the capital of neutral Portugal to negotiate the departure from Hitler's Europe of thousands of German and Dutch Jews. Was this middle‐aged Jewish woman, burdened with such a terrible responsibility, merely a pawn of the Nazis, or was her journey a genuine opportunity to save large numbers of Jews from the gas chambers? In such impossible circumstances, what is just action, and what is complicity?

A moving account of courage and of all-too-human failings in the face of extraordinary moral challenges, The Ambiguity of Virtue tells the story of Van Tijn's work on behalf of her fellow Jews as the avenues that might save them were closed off. Between 1933 and 1940 Van Tijn helped organize Jewish emigration from Germany. After the Germans occupied Holland, she worked for the Nazi‐appointed Jewish Council in Amsterdam and enabled many Jews to escape. Some later called her a heroine for the choices she made; others denounced her as a collaborator.

Bernard Wasserstein's haunting narrative draws readers into the twilight world of wartime Europe, to expose the wrenching dilemmas that confronted Jews under Nazi occupation. Gertrude van Tijn's experience raises crucial questions about German policy toward the Jews, about the role of the Jewish Council, and about Dutch, American, and British responses to the persecution and mass murder of Jews on an unimaginable scale.