The Ailing Spine: A Holistic Approach to Rehabilitation

عنوان فرعی این کتاب - رویکردی جامع به توانبخشی - بر دیدگاه اساسی ما در مورد بیماری های ستون فقرات تاکید می کند. بیمار مبتلا به بیماری‌هایش باید در کانون توجه باشد، اما زیرنویس دو عنصر مهم، یعنی «توانبخشی» و «رویکرد جامع نگر» را با هم ترکیب می‌کند. تنها با ترکیب هر دو مفهوم نشان می‌دهد که آنها به هم تعلق دارند. که می توان دری برای درمان موفقیت آمیز افراد مبتلا به مشکلات مهره ای باز کرد. طب کل نگر نیازی به طبقه بندی ایدئولوژیک خودش ندارد، بلکه باید به عنوان یک شکل واحد و بهینه از پزشکی شناخته شود که کل فرد را در بر می گیرد: سلامتی و بیماری های او در تمام جنبه هایشان. اغلب اوقات، تفکیک خودکار و بی معنی این دو مفهوم وجود دارد. پاک اندیشان در این یا آن اردوگاه باید نقاط مشترک را بشناسند و موانعی را که توسط مواضع و حملات افراطی ایجاد شده است، از بین ببرند. وقتی به تاریخ نگاه می کنیم، می بینیم که همیشه مکتب های فکری پزشکی وجود داشته اند که این یا آن جهت را تبلیغ کرده اند. ارزیابی‌ها و تفسیرها مطابق با دانش ما و خود زمان تغییر می‌کنند، اما آنچه ارزشمندتر است در اثر نهایی باقی می‌ماند و نقطه شروع نسل‌های بعدی را تشکیل می‌دهد. لازم به ذکر است که کل مجموعه دانش پزشکی در تجربه گرایی آغاز شده است، که ایده های آن تا مدت ها بعد، به موازات پیشرفت در فناوری تحقیقات، تأیید و پشتیبانی نشد.

The subtitle of this book - A Holistic Approach to Rehabilitatio- underscores our fundamental point of view regarding spinal ailments. The patient with his ailments should be at the focus of attention, yet the subtitle combines two important elements, namely, "rehabilitation" and "holistic approach. " It is only by combining both concepts to show that they do belong together that the door to successful treatment of persons with vertebral problems can be opened. Holistic medicine does not require an ideological classification of its own, but should be under­ stood as a unified, optimal form of medicine which encompasses the whole person: his health and his illnesses in all their aspects. Too often, there is an automatic, senseless separation of the two concepts. Purists in one or the other camp need to recognize the common ground and to eliminate the barriers that have been erected by extreme positions and attacks. When we look back into history, we can see that there have always been schools of medical thought that have promulgated one or another direction. Evaluations and interpretations change in accordance with our knowledge and the times themselves, but that which is most valu­ able remains in end effect, forming the starting point for following gen­ erations. It should be noted that the entire body of medical knowledge had its beginnings in empiricism, whose ideas could not be confirmed and supported until much later, parallel with the developments in research technology.