The AIDS Health Crisis: Psychological and Social Interventions

سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) تهدیدی برای سلامتی است که در دوران مدرن بی‌نظیر است. ایدز و ویروس نقص غیرمعمول انسانی (IDV) که تنها چند سال پیش شناسایی شد، میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. ایدز در حال حاضر به علت اصلی مرگ در میان افراد زیر 40 سال در برخی از شهرهای بزرگ آمریکا تبدیل شده است. از آغاز. بدیهی است که ایدز پیامدهای روانی و اجتماعی منحصر به فردی دارد. با وجود کشنده بودن آن، موارد جدید عفونت HIV در صورتی قابل پیشگیری است که افراد بتوانند تغییرات رفتاری را برای کاهش یا حذف انتقال ویروس ایجاد کنند. تا جایی که بتوانیم مداخلات پیشگیری اولیه موثر را توسعه دهیم، می‌توان تعداد بیشتری از افراد را از آلوده شدن به ویروس mv جلوگیری کرد. مداخلات تغییر رفتار مخاطره‌آمیز روانی و اجتماعی، چه در سطح مراجعان فردی، گروه‌ها یا کل جوامع، می‌تواند نقش کلیدی را ایفا کند - در واقع، تنها نقش موجود در پیشگیری از بیماری است. بیماران با هر بیماری تهدید کننده زندگی نیازهای روانی، اجتماعی و حمایتی دارند. با این حال، این نیازها برای افراد مبتلا به ایدز بارزتر است و اغلب به راحتی کمتر مورد توجه قرار می گیرد. افرادی که از سلامت بالینی خوبی برخوردارند، اما مبتلا به عفونت HIV هستند، سال ها نگران هستند که آیا به ایدز مبتلا خواهند شد یا خیر. نزدیک به 2 میلیون آمریکایی در حال حاضر در این موقعیت نامطمئن هستند. تا سال 1991، انتظار می‌رود 50 تا 100 میلیون نفر در سراسر جهان با همین عدم قطعیت روبرو شوند.

Acquired immune deficiency syndrome (AIDS) poses a health threat unparalleled in modem times. Identified just a few years ago, AIDS and the human inunlmodeficiency virus (IDV) responsible for it affect millions of persons worldwide. AIDS has already become the leading cause of death among persons under 40 in some large American cities. From the beginning. it has been evident that AIDS carries unique psychological and social ramifications. In spite of its lethality, new cases of HIV infection are preventable if individuals can be assisted to make behavior changes to lessen or eliminate viral transmission. To the extent that we can develop effective primary prevention interventions, it will be possible to keep larger numbers of people from becoming infected with the mv virus. Psychological and social risk­ behavior change interventions, whether at the level of individual clients, groups, or entire communities, can playa key role-in fact, the only available role-in disease prevention. Patients with any life-threatening illness have psychological, social, and support needs. However, these needs are more pronounced and, often, less easily addressed for persons affected by AIDS. People in good clinical health but with HIV infection face years of worry concerning whether they will develop AIDS. Nearly 2 million Americans are currently in this precarious position; by 1991, 50 to 100 million persons worldwide are expected to share the same uncertainty.