The Agency of Objects in English Prose, 1789–1832: Conspicuous Things

آژانس اشیاء در نثر انگلیسی، 1789-1832: چیزهای آشکار با روش‌شناسی ماتریالیستی جدید درگیر است تا ادراکات در حال تغییر از عاملیت غیرانسانی را در نثر انگلیسی در اواخر قرن نوزدهم بررسی کند. نیکولینا هاتون با بررسی متون مختلف به اندازه روایت‌های آن، نوشته‌های نوجوانان و رمان‌های جین آستن، نوشته‌های خودزندگی‌نامه دی کوئینسی و رمان‌های چنگال نقره‌ای، نشان می‌دهد که چگونه عاملیت ابژه در این دوره ساختاری تلقی می‌شود – نه فقط در مورد ذهنیت انسانی، بلکه همچنین در آفرینش زیبایی شناختی. اشیاء در این رمان‌ها و آثار کوتاه منثور به‌عنوان کمک، واسطه، دشمن و مانع ظاهر می‌شوند، و همچنین به‌عنوان پیوندی نزدیک با انسان‌ها و به‌طور عجیبی بیگانه هستند. از طریق مطالعه دقیق، این کتاب نشان می‌دهد که چگونه عاملیت شی، در حالی که گاهی توسط نویسندگان و شخصیت‌ها به عنوان یک تهدید تلقی می‌شود، همچنان به عنوان منبعی از چیزهای غیرمنتظره لذت‌بخش در زندگی روزمره و همچنین در روایت درک می‌شود.

The Agency of Objects in English Prose, 1789–1832: Conspicuous Things engages with new materialist methodologies to examine shifting perceptions of nonhuman agency in English prose at the turn of the nineteenth century. Examining texts as diverse as it-narratives, the juvenile writings and novels of Jane Austen, De Quincey’s autobiographical writings, and silver fork novels, Nikolina Hatton demonstrates how object agency is viewed in this period as constitutive—not just in regard to human subjectivity but also in aesthetic creation. Objects appear in these novels and short prose works as aids, intermediaries, adversaries, and obstructions, as well as both intimately connected to humans and strangely alien. Through close readings, the book traces how object agency, while sometimes perceived as a threat by authors and characters, also continues to be understood as a source of the delightfully unexpected—in everyday life as well as in narrative.