Tense, Attitudes, and Scope

زمان، نگرش ها و دامنه یک تحقیق مدل-نظری در معناشناسی زمان در زبان طبیعی است. این کتاب این دیدگاه را ارائه می‌کند که سهم معنایی زمان در رابطه با عبارات ساختاری بالاتر («نظریه زمان نسبی») ایجاد می‌شود و مخالف این دیدگاه است که زمان‌ها همه شاخص‌ها هستند. این ایده به طور رسمی به عنوان یک تحلیل de se از نگرش ها، که در اصل توسط لوئیس پیشنهاد شده بود، همراه با یک قانون توالی زمان که برای انگلیسی مطرح شده است، رمزگذاری شده است. یک پیشنهاد کمکی برای توضیح برخی موارد استثنایی (مثلاً جملات به اصطلاح دسترسی مضاعف) ارائه می‌شود که نگرش‌های de re را در مورد موجودیت‌های زمانی (حالت‌ها یا فواصل زمانی) فرا می‌خواند. از آنجایی که حساب پیشنهادی فرض می‌کند که تفسیر زمان وابسته به ساختار است، همچنین به درستی تعاملات دامنه بین زمان‌ها و NPs را پیش‌بینی می‌کند.
زمان، نگرش ها و دامنه برای دانش پژوهان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در معناشناسی رسمی، رابط نحو-معناشناسی، فلسفه زبان و زبان شناسی ژاپنی در نظر گرفته شده است.

Tense, Attitudes, and Scope is a model-theoretic inquiry into the semantics of tense in natural language. The book presents the view that the semantic contribution of tense is made in relation to structurally higher expressions (the `relative tense theory') and argues against the view that tenses are all indexicals. This idea is formally encoded as a de se analysis of attitudes, originally proposed by Lewis, coupled with a sequence-of-tense rule posited for English. An auxiliary proposal is made to account for some exceptional cases (e.g. so-called double-access sentences), which invokes de re attitudes about temporal entities (states or intervals). Since the proposed account assumes that the interpretation of tense is structure-dependent, it also correctly predicts scope interactions between tenses and NPs.
Tense, Attitudes, and Scope is intended for scholars and graduate students in formal semantics, syntax-semantics interface, philosophy of language and Japanese linguistics.