Teaching Struggling Students: Lessons Learned from Both Sides of the Classroom

این کتاب با رویکرد به پدیده یادگیری محدود در پردیس‌ها از دیدگاه نویسنده می‌پردازد، معلمی که در مورد تجربه‌ی هم‌زمان بودن یک دانشجو و یک استاد دانشگاه می‌نویسد. نویسنده تجربه خود را به عنوان یک دانش آموز که در یک کلاس زبان شناسی مقدماتی مبارزه می کرد، بیان می کند، و مبارزات خود را به عنوان مکان هایی آماده برای بازجویی خوداتنوگرافیک تعریف می کند. در سرتاسر کتاب، نویسنده روایت‌های شخصی خود را با تحقیقات موجود در مورد یادگیری دانشجویان، آمادگی دانشگاهی، و ارتباط متقابل عاطفه، عقل، و زمینه‌های اجتماعی-فرهنگی ترکیب می‌کند. این کتاب چالشی را برای فراروایت باینری کنونی ایجاد می‌کند که معمای یادگیری دانشجویان را می‌چرخاند، که دیدگاه اساتید یا دانشجویان را برجسته می‌کند و این دودویی غیرضروری را در مجموعه‌ای از دیدگاه‌های غنی، ظریف و چند آوازی باز می‌کند.

This book tackles the phenomenon of limited learning on campuses by approaching it from the point of view of the author, an educator who writes about the experience of being, simultaneously, a college student and a college professor. The author lays out her experience as a student struggling in an introductory linguistics class, framing her struggles as sites ripe for autoethnographic interrogation. Throughout the book, the author melds her personal narratives with the extant research on college student learning, college readiness, and the interconnectedness of affect, intellect, and socio-cultural contexts. This book poses a challenge to the current binary metanarrative that circles the college student learning conundrum, which highlights either the faculty or student perspective, and unfolds this unnecessary binary into a rich, nuanced, and polyvocal set of perspectives.