Tea in China: A Religious and Cultural History

چای در چین خطوط تحول مذهبی و فرهنگی در چین سنتی را از دیدگاه یک کالای روزمره و نوشیدنی محبوب بررسی می‌کند. این اثر پیشرفت نوشیدن چای را از ریشه‌های اسطوره‌ای آن تا قرن نوزدهم دنبال می‌کند و تغییرات زیبایی‌شناسی، آیین‌ها، علم، سلامت و دانشی را که چای با خود به ارمغان آورد، بررسی می‌کند.

تغییر عادات نوشیدن چای اتفاقی که در اواخر قرون وسطی چین رخ داده است را نمی توان بدون درک این واقعیت درک کرد که راهبان بودایی نه تنها مسئول تغییر نگرش مردم نسبت به این ماده مسموم کننده، بلکه همچنین افزایش نوشیدن چای بودند. راهبان از ارتباط طولانی مدت با چای در جنوب چین لذت برده بودند، اما تا زمانی که لو یو مجموعه چاجینگ (کلاسیک چای) و رواج نوشیدن چای توسط رهبانان دوره گرد چان را گردآوری کرد، فرهنگ چای تبدیل شد. محبوب در سراسر امپراتوری و فراتر از آن.

چای برای حفظ دوره های طولانی مراقبه مهم بود. همچنین برای شاعران الهام بخش بود و عمیقاً بر روش های تبادل نظر تأثیر گذاشت. قبل از قرن هشتم، حزب شراب خواری اشرافی راهبان را از مشارکت در فرهنگ نخبگان محروم کرده بود. با این حال، راهبان و باسوادها در کنار فنجان‌های چای می‌توانستند به صورت مساوی ملاقات کنند و ارزش‌های زیبایی‌شناختی یکسانی داشته باشند. بنابراین راهبان و دانشمندان در محرک محبوب وجه مشترکی یافتند - یکی با عوارض جانبی کمی که به راحتی قابل دستیابی بود و برای سرودن شعر و مراقبه الهام و انرژی می داد. علاوه بر این، آداب و رسوم مرتبط با نوشیدن چای در صومعه‌های چان توسعه یافت و به تغییر منظره مقدس چین در سطح مردمی و نخبگان کمک کرد. زیارت صومعه هایی که خودشان چای می کارند در گسترش فرهنگ چای ضروری بود و برخی صومعه ها صاحب مزارع وسیع چای بودند. در پایان قرن نهم، چای یک جزء حیاتی در اقتصاد چین و در زندگی روزمره بود.

چای در چین از مرزهای مطالعات مذهبی و تاریخ فرهنگی فراتر می رود. از طیف وسیعی از مطالب -شعر، تاریخ، متون مذهبی، مقررات رهبانی- استفاده می کند که بسیاری برای اولین بار ترجمه یا تحلیل شده اند. این کتاب مورد توجه محققان آسیای شرقی و همه کسانی است که به ابعاد مذهبی فرهنگ کالایی در دنیای پیشامدرن توجه دارند.

Tea in China explores the contours of religious and cultural transformation in traditional China from the point of view of an everyday commodity and popular beverage. The work traces the development of tea drinking from its mythical origins to the nineteenth century and examines the changes in aesthetics, ritual, science, health, and knowledge that tea brought with it.

The shift in drinking habits that occurred in late medieval China cannot be understood without an appreciation of the fact that Buddhist monks were responsible for not only changing people's attitudes toward the intoxicating substance, but also the proliferation of tea drinking. Monks had enjoyed a long association with tea in South China, but it was not until Lu Yu's compilation of the Chajing (The Classic of Tea) and the spread of tea drinking by itinerant Chan monastics that tea culture became popular throughout the empire and beyond.

Tea was important for maintaining long periods of meditation; it also provided inspiration for poets and profoundly affected the ways in which ideas were exchanged. Prior to the eighth century, the aristocratic drinking party had excluded monks from participating in elite culture. Over cups of tea, however, monks and literati could meet on equal footing and share in the same aesthetic values. Monks and scholars thus found common ground in the popular stimulant―one with few side effects that was easily obtainable and provided inspiration and energy for composing poetry and meditating. In addition, rituals associated with tea drinking were developed in Chan monasteries, aiding in the transformation of China's sacred landscape at the popular and elite level. Pilgrimages to monasteries that grew their own tea were essential in the spread of tea culture, and some monasteries owned vast tea plantations. By the end of the ninth century, tea was a vital component in the Chinese economy and in everyday life.

Tea in China transcends the boundaries of religious studies and cultural history as it draws on a broad range of materials―poetry, histories, liturgical texts, monastic regulations―many translated or analyzed for the first time. The book will be of interest to scholars of East Asia and all those concerned with the religious dimensions of commodity culture in the premodern world.