Tangled Webs of History: Indians and the Law in Canada's Pacific Coast Fisheries

حقوق ماهیگیری امروزه یکی از مهمترین مناطق مورد مناقشه بومیان در کانادا است. Dianne Newell این موضوع بحث برانگیز را بررسی می کند و به روش هایی که سیاست نظارتی دولت و قانون بر مشارکت هند در ماهیگیری ساحل اقیانوس آرام تأثیر گذاشته است نگاه می کند.

برای قرن ها، اقتصاد سرخپوستان ساحل اقیانوس آرام بر اساس ماهیگیری آنها بود. منابع دریایی، عمدتا ماهی قزل آلا، برای مبادله، تجارت، مراسم و مصرف شخصی استفاده می شد. این الگو پس از ورود مهاجران اروپایی و آسیایی، حتی در اولین مراحل صنعت ماهیگیری تجاری غیرهندی که خانواده های هندی برای کار و تخصص خود به آنها وابسته بودند، ادامه یافت. اما با رشد شیلات صنعتی، تغییرات در عرضه نیروی کار، بازارها و فناوری باعث شد سرخپوستان ساحل اقیانوس آرام در این شرکت مرکزیت کمتری داشته باشند و ماهیگیری بومی از نظر قانونی به عنوان ماهیگیری مواد غذایی تعریف شد. در اواخر دهه 1960، سیاست‌های سفت و سخت محدودیت مجوز معرفی شد و مقررات بخش پردازش را متحول کرد.

نتیجه کاهش مشارکت ماهیگیران و کارگران ساحلی بود و فرصت‌ها برای مردان و زنان هندی به‌طور چشمگیری کاهش یافت. برنامه های دولت برای افزایش یا حتی تثبیت مشارکت هند در نهایت شکست خورد. نیوول نتیجه می گیرد که دولت های کانادا و پیش از میلاد از لحاظ تاریخی ماهیگیری بومی را به طور محدود و ناعادلانه به عنوان یک امتیاز و نه یک حق در نظر گرفته اند و در واقع علیه هرگونه تغییری که ممکن است هندی ها را در رقابت با غیر هندی ها قرار دهد حرکت کرده اند. اخیراً، سرخپوستان بریتیش کلمبیا در اسپارو (1990) در دادگاه عالی به پیروزی رسیدند که تغییر سیاست‌های شیلات فدرال را آسان‌تر می‌کند، اما حقوق ماهیگیری بومی در دادگاه‌ها و تحت تحقیقات دولت فدرال باقی می‌ماند.

به انجمن تاریخی کانادا اعطا شد. جایزه گواهی شایستگی بریتیش کلمبیا و یوکان برای «نقد شجاعانه پروفسور نیول از سابقه سوء مدیریت و سوء تفاهم در یکی از بخش‌های کلیدی منطقه، باید برای هر کسی که علاقه‌مند به عملکرد دولت مدرن است، وقفه ایجاد کند.»

Fishing rights are one of the major areas of dispute for aboriginals in Canada today. Dianne Newell explores this controversial issue and looks at the ways government regulatory policy and the law have affected Indian participation in the Pacific Coast fisheries.

For centuries, the economies of Pacific Coast Indians were based on their fisheries. Marine resources, mainly salmon, were used for barter, trade, ceremony, and personal consumption. This pattern persisted after the arrival of European and Asian immigrants, even during the first phases of the non-Indian commercial fishing industry when Indian families were depended upon for their labour and expertise. But as the industrial fishery grew, changes in labour supply, markets, and technology rendered Pacific Coast Indians less central to the enterprise and the aboriginal fishery became legally defined as food fishing. By the late 1960s, rigid new licence limitation policies were introduced and regulations transformed the processing sector.

The result was reduced participation for fishermen and shoreworkers and the opportunities for Indian men and women declined dramatically. Government programs to increase or even stabilize Indian participation ultimately failed. Newell concludes that the governments of Canada and BC have historically regarded the aboriginal fishery narrowly and unjustly as a privilege, not a right, and have in fact moved against any changes which might put Indians into competition with non-Indians. Recently, BC Indians won a Supreme Court victory in Sparrow (1990) that will make it easier to change federal fisheries policies but aboriginal fishing rights remain before the courts and under federal government investigation.

Awarded the Canadian Historical Association's British Columbia and Yukon Certificate of Merit Award for 'Professor Newell's courageous critique of a history of mismanagement and misunderstanding in one of the region's key sectors should provide pause for thought to anyone with an interest in the workings of the modern state.'