Tagebuch Willy Kükenthal

ویلی کوکنتال در سال 1886 زمانی که توسط یک کشتی بادبانی شکار نهنگ به اسپیتسبرگن برده شد، به مدت نیم سال یک دفتر خاطرات علمی داشت. او تنها دانشمند حاضر در کشتی بود، خدمه آن متشکل از چند نروژی و فنلاندی بود که در مجموع ده نفر بودند. او در دفتر خاطرات روزانه مشاهدات روزانه خود، به ویژه نهنگ ها، شیرهای دریایی، پرندگان و موجودات دریایی کوچک، اما همچنین از چشم انداز، کانی شناسی و آب و هوا را وارد کرد. این دفترچه خاطرات سندی از تحقیقات اولیه نهنگ است و به طرز چشمگیری شرایط شدیدی را که زیست شناسان نسل کوکنتال تحت آن تحقیق کردند، توصیف می کند.

سیبیل بائر، دکتر تاریخ و اسکاندیناویایی از برلین، خاطرات را با مقدمه ای رونویسی کرد. تاریخ علم و در نتیجه در دسترس عموم قرار گرفت.

Willy Kükenthal hat 1886 ein halbes Jahr lang handschriftlich ein wissenschaftliches Tagebuch geführt, und zwar als er sich von einem Walfangsegelschiff nach Spitzbergen hat mitnehmen lassen. Er war der einzige Wissenschaftler an Bord, die Besatzung bestand aus einigen Norwegern und Finnen, insgesamt zehn Mann. In das Tagebuch trug er täglich seine Beobachtungen ein, insbesondere zu Walen, Walrössern, Vögeln und kleinen Meerestieren, aber auch zu Landschaft, Mineralogie und Wetter. Das Tagebuch ist ein Dokument der frühen Walforschung und beschreibt eindrucksvoll die extremen Umstände, unter denen Biologen aus Kükenthals Generation Forschung betrieben.

Sybille Bauer, promovierte Geschichtswissenschaftlerin und Skandinavistin aus Berlin, hat das Tagebuch transkribiert, mit einer wissenschaftsgeschichtlichen Einleitung versehen und somit der Öffentlichkeit zugänglich gemacht.