Swamp Rice Farming: The Indigenous Pahang Malay Agricultural System

این اولین گزارش قوم نگاری دقیق از مردم پاهانگ مالایی شبه جزیره مالزی بر سیستم کشاورزی سنتی جامعه، به ویژه بر تخصص آن در تولید برنج در باتلاق های طبیعی عمدتاً اصلاح نشده تمرکز دارد. دکتر لامبرت در مورد توسعه تاریخی کشاورزی برنج پاهانگ مالایی، وابستگی آن به دانش بومی از بوم‌شناسی محلی، و سازگاری آن با شرایط نامطلوب بحث می‌کند. کشاورزانی که با ارقام آزمایش می‌کنند، فناوری‌های جدید را با شرایط محلی تطبیق می‌دهند و از مهارت‌های انتخاب بذر خود استفاده می‌کنند، طی چندین دهه عملکرد برنج خود را به طور قابل‌توجهی بهبود بخشیده‌اند. دکتر لامبرت پیشنهاد می‌کند که سیستم‌های کشاورزی بومی سازگار در سراسر جهان باید مورد مطالعه قرار گیرند و اتخاذ این شیوه‌های کشاورزی موفق باید توسط دولت‌ها و برنامه‌ریزان توسعه تشویق شود.

This first detailed ethnographic account of the Pahang Malay people of peninsular Malaysia focuses on the society`s traditional agricultural system, particularly on its specialization in the production of rice on largely unmodified natural swampland. Dr. Lambert discusses the historical development of Pahang Malay rice farming, its dependence on indigenous knowledge of local ecology, and its adaptability to adverse conditions. Farmers experimenting with cultivars, adapting new technologies to local conditions, and using their own seed selection skills have over several decades substantially improved their rice yields. Dr. Lambert suggests that well-adapted indigenous farming systems found throughout the world should be studied and the adoption of these successful agricultural practices should be encouraged by governments and development planners.