Supervision von Verhaltenstherapien: Eine Längsschnittstudie zur Entwicklung von Therapeuten

امروزه نظارت هسته اصلی هر آموزش درمانی است. این یک پیش نیاز ضروری برای توسعه صلاحیت درمانی و کیفیت روان درمانی در نظر گرفته می شود. در یک مطالعه طولی، Ursula Rzepka-Meyer بررسی می کند که آیا و تحت چه شرایطی نظارت موثر است یا خیر. نقطه شروع، مدل توسعه دیفرانسیل هوگان (1964) است. هم دوره مشخصه رشد حرفه ای درمانگران و هم نیاز به انگیزه های یادگیری مبتنی بر نیاز توسط سرپرستان می تواند به صورت تجربی تایید شود. معلوم شد اگر قرار است نظارت سودآور باشد، ناظران نیز باید فعال باشند، یعنی باز و آماده انعکاس باشند. مفاهیم برای طراحی عملی نظارت آموزشی از یافته‌ها به دست آمده است.

Supervision bildet heute das Kernstück jeder Therapieausbildung. Sie gilt als wesentliche Voraussetzung für die Entwicklung therapeutischer Kompetenz und die Qualität von Psychotherapien. Ursula Rzepka-Meyer überprüft in einer Längsschnittuntersuchung, ob und unter welchen Bedingungen sich Supervision als wirksam erweist. Ausgangspunkt ist das Differentielle Entwicklungsmodell von Hogan (1964). Sowohl der charakteristische Verlauf der fachlichen Entwicklung von Therapeuten als auch die Notwendigkeit bedürfnisgerechter Lernanreize durch die Supervisoren konnten empirisch bestätigt werden. Es zeigte sich, daß bei einer gewinnbringenden Supervision auch die Supervidenden aktiv, d.h. offen und reflexionsbereit sein müssen. Aus den Befunden werden Implikationen für die praktische Gestaltung von Ausbildungssupervision abgeleitet.