Summa technologiae

نویسنده لهستانی استانیسلاو لم برای خوانندگان انگلیسی زبان بیشتر به عنوان نویسنده رمان علمی تخیلی سولاریس در سال 1961 شناخته می شود که در سال 1972 توسط آندری تارکوفسکی در فیلمی مراقبه اقتباس شد. و در سال 2002 توسط استیون سودربرگ بازسازی شد. لم در سراسر نوشته‌هایش، شامل ده‌ها رمان و داستان کوتاه علمی تخیلی، تأملاتی عمیقاً فلسفی و طنزآمیز درباره محدودیت‌های علم و انسانیت ارائه کرد.

در Summa Technologiae - او اثر اصلی غیرداستانی، اولین بار در سال 1964 منتشر شد و اکنون برای اولین بار به زبان انگلیسی در دسترس است - لم یک رساله فلسفی جذاب و منطقی در مورد زندگی انسانی و غیرانسانی در اشکال گذشته، حال و آینده آن تولید کرد. پس از پنج دهه Summa Technologiae هیچ یک از اهمیت فکری یا انتقادی خود را از دست نداده است. در واقع، بسیاری از حدس‌های لم در مورد فناوری‌های آینده به حقیقت پیوسته‌اند: از هوش مصنوعی، بیونیک، و فناوری نانو گرفته تا خطرات ناشی از بار اطلاعاتی، مفهوم زیربنای موتورهای جستجوی اینترنتی و ایده واقعیت مجازی. با این حال، مهم‌تر برای ارتباط مستمر آن، تحقیقات دقیق لم در مورد توسعه موازی تکامل بیولوژیکی و فنی و نتیجه‌گیری او مبنی بر اینکه فناوری بیشتر از بشریت خواهد ماند.

قبل از درک ریچارد داوکینز از تکامل به‌عنوان یک ساعت‌ساز نابینا، توسط افراد بیشتری وجود دارد. لم بیش از دو دهه است که تکامل را فرصت‌طلبانه، کوته‌بینانه، زیاده‌روی و غیرمنطقی می‌داند. Summa Technologiae که بسیار بدیع و هنوز به موقع است، با طیف گسترده ای از بحث های معاصر درباره اطلاعات و رسانه های جدید، علوم زیستی، و رابطه در حال ظهور بین فناوری و بشر طنین انداز می شود.

The Polish writer Stanislaw Lem is best known to English-speaking readers as the author of the 1961 science fiction novel Solaris, adapted into a meditative film by Andrei Tarkovsky in 1972 and remade in 2002 by Steven Soderbergh. Throughout his writings, comprising dozens of science fiction novels and short stories, Lem offered deeply philosophical and bitingly satirical reflections on the limitations of both science and humanity.

In Summa Technologiae—his major work of nonfiction, first published in 1964 and now available in English for the first time—Lem produced an engaging and caustically logical philosophical treatise about human and nonhuman life in its past, present, and future forms. After five decades Summa Technologiae has lost none of its intellectual or critical significance. Indeed, many of Lem’s conjectures about future technologies have now come true: from artificial intelligence, bionics, and nanotechnology to the dangers of information overload, the concept underlying Internet search engines, and the idea of virtual reality. More important for its continued relevance, however, is Lem’s rigorous investigation into the parallel development of biological and technical evolution and his conclusion that technology will outlive humanity.

Preceding Richard Dawkins’s understanding of evolution as a blind watchmaker by more than two decades, Lem posits evolution as opportunistic, shortsighted, extravagant, and illogical. Strikingly original and still timely, Summa Technologiae resonates with a wide range of contemporary debates about information and new media, the life sciences, and the emerging relationship between technology and humanity.