Subject Clitics in the Northern Italian Dialects: A Comparative Study Based on the Minimalist Program and Optimality Theory

1. 0 مقدمه این کتاب با ارائه شرح مفصلی از این عناصر در دو نوع Piedmontese، یک گویش ایتالیایی شمالی: آستیجیانو و تورینی که به ترتیب در نواحی آستی و تورین صحبت می شود، تجزیه و تحلیل جامعی از موضوعات موضوعی (SCLs) ارائه می دهد. موقعیت ساختاری و عملکرد این عناصر در داخل سیستم محاسباتی و خواص مورفولوژیکی و توزیعی آنها را به حساب می آورد. همچنین یک مقایسه تجربی و نظری بین SCLهای Piedmontese و SCL در سایر گویش‌های ایتالیایی شمالی (NID) ارائه می‌کند. انواع SCLها در NIDها از دهه 1980 به عنوان عناصر اکثریت توافق در نظر گرفته شده‌اند، زیرا با بیان ویژگی‌هایی از فاعل، به نوعی شبیه به عطف کلامی، به تحقق توافق فعل فاعل کمک می‌کنند. با این وجود، SCL ها نباید با ضمائم کلامی جذب شوند زیرا ویژگی های متفاوتی از خود نشان می دهند. متمایزتر از همه، آنها را می توان با سایر عناصر کلیتیک از فعل جدا کرد و، در مورد انواع در نظر گرفته شده در اینجا، SCL ها در همه زمینه ها اختیاری هستند و ممکن است در هماهنگی حذف شوند. شناسایی دقیق‌تر SCLها SCLهایی را که ویژگی‌های توافقی را رمزگذاری می‌کنند از آن‌هایی که به عوامل عمل‌گرایانه مربوط نیستند و مرتبط هستند جدا می‌کند، همانطور که در ابتدا توسط Beninca (1994) با توجه به کلیتیک a در Paduano مشاهده شد. NID ها حساب های متعددی را توجیه کرده اند که آنها را به عنوان رئیس پیش بینی خود می دانند.

1. 0 INTRODUCTION This book provides an encompassing analysis of Subject Clitics (SCLs) by giving a detailed description of these elements in two varieties of Piedmontese, a Northern Italian Dialect: Astigiano and Turinese spoken in the areas of Asti and Turin respectively. It accounts for the structural position and function of these elements inside the computational system and for their morphological and distributional properties. It also provides an empirical and theoretical comparison between Piedmontese SCLs and SCLs in other Northern Italian Dialects (NIDs). of SCLs types in the NIDs have been regarded as Since the 1980s, the majority elements of agreement, in that they contribute to the realisation of subject verb agreement by expressing features of the subject similar, in a way, to verbal inflection. Nonetheless, SCLs are not to be assimilated to verbal affixes as they exhibit different properties. Most distinctively, they can be separated from the verb by other clitic elements and, in the case of the varieties considered here, SCLs are optional in all contexts and may be omitted in coordination. A more refined identification of SCLs separates SCLs which encode agreement features from those which do not and are related to pragmatic factors, as originally observed by Beninca (1994) with respect to the clitic a in Paduano The different morphological and syntactic properties that characterise SCLs across the NIDs have justified numerous accounts which regard them as head of their own projection.