Studies of Mind and Brain: Neural Principles of Learning, Perception, Development, Cognition, and Motor Control

گروسبرگ انبوهی از داده های تجربی حاصل از تحقیقات جاری در روانشناسی و فیزیولوژی، ریاضیات غیرخطی را به عنوان مدلی برای عملکردهای خاص ذهن و مغز پیشنهاد و توسعه می دهد. او رویکرد کلاسیک به مدل‌سازی ریاضی ذهن و مغز را به‌طور سیستماتیک ناکافی می‌داند. او معتقد است که این نارسایی ناشی از تلاش برای توصیف سیستم‌های تطبیقی ​​در زبان ریاضی 9 فیزیک است که برای توصیف «ایستا»، یعنی. ه. سیستم های غیر تطبیقی ​​و غیر در حال تکامل به جای این ریاضیات خطی، گروسبرگ رویکرد غیر خطی خود را توسعه می دهد. روش او در عین حال تخیلی، دقیق و از نظر فلسفی قابل توجه است: این آزمایش فکری است. اینجاست که غنای تسلط میان رشته‌ای و قدرت روش‌ها، سازه‌ها و براهین او آشکار می‌شود. روش همان چیزی است که سی. اس. پیرس به عنوان روش ربایش یا استنتاج فرضی در ساخت نظریه توصیف می کند: با توجه به خروجی سیستم به عنوان یک پدیده روانی (مثلا

the mass of experimental data from current research in psychology and physiology, Grossberg proposes and develops a non-linear mathematics as a model for specific functions of mind and brain. He finds the classic approach to the mathematical modelling of mind and brain systematically inadequate. This inadequacy, he holds, arises from the attempt to describe adaptive systems in the mathematical language of 9 physics developed to describe "stationary", i. e. non-adaptive and non-evolving systems. In place of this linear mathematics, Grossberg develops his non-linear approach. His method is at once imaginative, rigorous, and philosophically significant: it is the thought experiment. It is here that the richness of his interdisciplinary mastery, and the power of his methods, constructions and proofs, reveal themselves. The method is what C. S. Peirce characterized as the method of abduction, or of hypothetical inference in theory construction: given the output of the system as a psychological phenomenon (e. g.