Strukturen und Strategien transnationaler Konzerne: Empirische Soziologie der „inneren Globalisierung“

ظهور شرکت های بزرگ با شرکت های تابعه در بسیاری از مناطق جهان یکی از برجسته ترین پدیده های جهانی شدن در پایان قرن بیستم است. این نهادهای اقتصادی را نمی توان با استفاده از معیارهای سنتی «داخلی» و «خارجی» تعریف کرد، زیرا آنها نه ملی هستند و نه جهانی، بلکه فراملی هستند و توسعه (UNCTAD) داده های ساختاری سالانه 100 شرکت بزرگ فراملی را منتشر می کند و توسعه می دهد. شاخص‌های فراملی‌سازی یا «جهانی‌سازی داخلی» که نشان می‌دهد تا چه حد یک شرکت ساختارها، عملیات و اشتغال را به شرکت‌های تابعه خارجی منتقل می‌کند. نویسنده همچنین توضیح می دهد که کدام گزینه های استراتژیک در ارتباط با فرآیندهای جهانی شدن درک و انتخاب می شوند. او به این نتیجه می رسد که بازیگران، از آنجایی که میدان جهانی را به طور فزاینده ای فراملی می دانند، استراتژی های خود را به صورت فراملی تر همسو می کنند. این به نوبه خود ساختارهای فراملی را عمیق تر می کند.

Das Auftauchen riesiger Konzerne mit Tochterfirmen in vielen Regionen der Welt ist eines der bemerkenswertesten Phänomene der Globalisierung gegen Ende des 20. Jahrhunderts. Diese Wirtschaftseinheiten lassen sich nicht anhand der herkömmlichen Kriterien "inländisch" und "ausländisch" definieren, da sie weder national noch global, sondern transnational sind.

Benedikt Köhler untersucht die von der United Nations Conference on Trade and Development (UNCTAD) jährlich veröffentlichten Strukturdaten der 100 größten transnationalen Konzerne und entwickelt Indikatoren der Transnationalisierung bzw. der "inneren Globalisierung", die anzeigen, in welchem Maße ein Konzern Strukturen, Operationen und Beschäftigung in ausländische Tochterfirmen verlagert. Der Autor legt zudem dar, welche strategischen Optionen in Verbindung mit Globalisierungsprozessen wahrgenommen und gewählt werden. Er kommt zu dem Ergebnis, dass die Akteure, da sie das globale Feld als zunehmend transnationalisiert empfinden, ihre eigenen Strategien verstärkt transnational ausrichten. Dadurch werden wiederum die transnationalen Strukturen vertieft.