Structural Neurochemistry

این مواد شیمیایی (اگرچه همیشه با این نام خوانده نمی‌شوند) بر مغز و عملکردهای آن مانند رفتار تأثیر می‌گذارند، هزاران سال است که شناخته شده است. بنابراین جای تعجب است که این مفهوم که مکانیسم های شیمیایی حداقل تا حدی مسئول عملکردهای پیچیده مغز هستند بسیار جدید است. بررسی پیوندهای مرتبط بیوفیزیکی و بیوشیمیایی سیستم عصبی در سال‌های اخیر به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته است و هیجان‌انگیزترین پیشرفت در علم قرن بیستم است. اگرچه تمام مورفولوژی، فعالیت و تغییرات مغز، اعم از بیوالکتریک، بیوشیمیایی، پاتولوژیک یا ساختاری، یک کل ارگانیک و غیرقابل تقسیم را تشکیل می‌دهند، جاه‌طلبی کتاب این است که تنها به چند جنبه از این کل نگاه کند و بحث ها را بر روی آزمایش هایی که نوروشیمیست ها انجام داده اند متمرکز کنید. مطالعه نوروشیمیایی سیستم عصبی، شاید به ضرورت، چندین مرحله را پشت سر گذاشته است: مرحله اول بیشتر تحلیلی و در مطالعه پیچیده ترکیب بافت بود. فاز دوم، جدیدتر، بسیاری از توالی های متابولیکی را که در این بافت رخ می دهد، روشن کرد. واضح است که هر دو ضروری بودند، اما نشان دادند که رویکردهای اضافی ضروری است. به نظر می رسد فاز حاضر مطالعه فرآیندهای کنترل باشد. علاقه فعلی بر آنچه که به صورت کمی و کیفی، فرآیندهای رخ داده در سیستم عصبی را تعیین می کند، تمرکز دارد. شاید مرحله بعدی مطالعه عملکرد باشد، مطالعه مرحله نهایی یکپارچه سازی.

That chemicals (although not always called by this name) affect the brain and its functions, such as behavior, has been known for thousands of years. It is therefore surprising that the concept that chemical mechanisms are at least partially responsible for the complex functions of the brain is so recent. Investigation of the closely interlinked biophysical and biochemical proper­ ties of the nervous system has achieved many notable successes in recent years and is the most exciting development in 20th-century science. Although all the morphology, the activity, and the alteration of the brain, whether bioelectric, biochemical, pathological, or structural, constitute an organic and indivisible whole, the ambition of the Handbook is to look at only a few aspects of this whole and to focus the discussions on the experi­ ments that the neurochemists have performed. Neurochemical study of the nervous system has, perhaps of necessity, gone through several phases: the first phase was more analytical and in­ volved study of the composition of the tissue; the second, more recent phase clarified many of the metabolic sequences that occur in this tissue. Clearly, both were essential, but they showed that additional approaches are neces­ sary. The present phase seems to be the study of control processes; present interest focuses on what determines, in a qualitative and quantitative fashion, the processes occurring in the nervous system. Perhaps the next phase will be the study of function, the study of the final stage of integration.