Strategies for Sustainable Tourism at the Mogao Grottoes of Dunhuang, China

در غارهای موگائو، یک سایت میراث جهانی در نزدیکی شهر دون‌هوانگ در استان گانسو، از سال 1979 که سایت افتتاح شد، تعداد بازدیدکنندگان به طور غیرقابل‌توجهی افزایش یافته است. یک سیاست ملی که گردشگری را به عنوان یک صنعت ستونی معرفی می‌کند، همراه با فشار مقامات محلی و کسب‌وکارها برای تشویق بیشتر گردشگری، تهدید می‌کند که به وضعیت ناپایدار برای مدیریت، تجربه ناامن و ناراحت‌کننده برای بازدیدکنندگان و آسیب‌های جبران‌ناپذیر به هنر شکننده جهان منجر شود. معابد غاری که این سایت به آنها مشهور است. در چارچوب برنامه مدیریت جامع بازدیدکننده که برای غارهای موگائو تهیه شده بود، یک مطالعه چند ساله در سال 2001 به عنوان یک اقدام مشترک آکادمی دون‌هوانگ و موسسه حفاظت از گتی برای تعیین تأثیر بازدید بر غارهای نقاشی شده و توسعه استراتژی‌ها آغاز شد. بازدید پایدار به گونه ای که پس از اجرا، این تهدیدات برطرف شود. چارچوب روش‌شناختی شامل یک مؤلفه اصلی تحقیق و ارزیابی است که مطالعات بازدیدکنندگان را ادغام می‌کند. بررسی های آزمایشگاهی؛ نظارت بر محیط زیست؛ آزمایش میدانی و ارزیابی شرایط برای رسیدگی به مسائلی که بر غارها و بازدیدکنندگان تأثیر می گذارد. نتایج حاصل از این مؤلفه منجر به تعریف شرایط محدود شد که مبنایی برای ایجاد خط مشی ظرفیت بازدیدکنندگان برای غارها و توسعه ابزارهای نظارت و مدیریت بلندمدت بود.

At the Mogao Grottoes, a World Heritage site near Dunhuang city in Gansu Province, visitor numbers have increased inexorably since 1979 when the site opened. A national policy that identifies tourism as a pillar industry, along with pressure from local authorities and businesses to encourage more tourism, threatens to lead to an unsustainable situation for management, an unsafe and uncomfortable experience for visitors and irreparable damage to the fragile art of the cave temples for which the site is famous. In the context of the comprehensive visitor management plan developed for the Mogao Grottoes, a multi-year study began in 2001 as a joint undertaking of the Dunhuang Academy and the Getty Conservation Institute to determine the impact of visitation on the painted caves and develop strategies for sustainable visitation such that, once implemented, these threats would be resolved. The methodological framework featured a major research and assessment component that integrates visitor studies; laboratory investigations; environmental monitoring; field testing and condition assessment to address the issues affecting the grottoes and visitors. Results from this component led to defining limiting conditions, which were the basis for establishing a visitor capacity policy for the grottoes and developing long-term monitoring and management tools.