Strategies, Dispositions and Resources of Social Resilience: A Dialogue between Medieval Studies and Sociology

مفهوم تاب آوری، که در ابتدا در روانشناسی پدیدار شد، به رشته های متعددی گسترش یافته و به ویژه در بوم شناسی اجتماعی بیشتر توسعه یافته است. تاب‌آوری در علوم انسانی و علوم تاریخی و اجتماعی، از جمله رویکردهای ناهمگن در مورد چگونگی چارچوب مفهومی تاب‌آوری، استقبال رو به رشدی را تجربه می‌کند. مشترک این رویکردها این است که تاب‌آوری در چارچوب تحلیل پدیده‌ها و فرآیندهای «مقاومت» واحدها یا بازیگرانی خاص (اجتماعی-تاریخی) که با صورت‌های فلکی مختلف تغییرات مخرب تلقی می‌شوند، موضوعی می‌شود. در این زمینه، تاب‌آوری نه تنها به معنای متضاد آسیب‌پذیری در نظر گرفته می‌شود، بلکه در عین حال، تاب‌آوری و آسیب‌پذیری به‌عنوان مفاهیم مکمل هم درک می‌شوند. از این منظر، آسیب پذیری شرط لازم تاب آوری است و بالعکس. در برابر این پیشینه، جلد حاضر با گردآوری مشارکت‌های نویسندگانی که از رشته‌های مختلف سرچشمه می‌گیرند، ارزیابی اولیه‌ای از تحقیقات تاب‌آوری اجتماعی-علمی و تاریخی ارائه می‌کند. بنابراین، بحثی بین رشته ای در مورد پتانسیل های نظری و تحلیلی و همچنین کاربرد تجربی مفهوم تاب آوری را تقویت می کند.
محتوا استراتژی ها، شرایط و منابع - مشارکت های نظری • مطالعات موردی قرون وسطی • بازتاب ها و نظرات کلی
ویراستاران Dr. مارتین اندرس، استاد جامعه شناسی عمومی در دانشگاه تریر است.
Dr. لوکاس کلمنس استاد تاریخ قرون وسطی در دانشگاه تریر است.
Dr. بنجامین رامپ دستیار پژوهشی جامعه شناسی عمومی در دانشگاه تریر است.

The concept of resilience, which originally emerged in psychology, has spread to numerous disciplines and was further developed particularly in social ecology. Resilience experiences an ongoing growing reception in the humanities and historical and social sciences as well, including heterogenic approaches on how to conceptually frame resilience. Common to these approaches is, that resilience becomes topical in the context of analysing phenomena and processes of the ‘resistibility’ of certain (socio-historical) units or actors which are perceived as being faced with various constellations of disruptive change. In this context, resilience is not only taken to mean the opposite of vulnerability, but at the same time, resilience and vulnerability are understood as complementary concepts. From this perspective, vulnerability is a necessary condition of resilience and vice versa. Against this background, the present volume provides a preliminary appraisal of socio-scientific and historical resilience research by assembling contributions of authors originating from different disciplines. Thus, it fosters an interdisciplinary discussion on the theoretical and analytical potentials as well as the empirical applicability of the concept of resilience.
ContentsStrategies, Dispositions and Resources – Theoretical contributions • Medieval case studies • Reflections and General Comments
The EditorsDr. Martin Endreß is Professor for General Sociology at the University of Trier.
Dr. Lukas Clemens is Professor for Medieval History at the University of Trier.
Dr. Benjamin Rampp is research assistant for General Sociology at the University of Trier.