Storia Della Bellezza

زیبایی در طول قرن‌ها هرگز یک ارزش مطلق و بی‌زمان نبوده است. هم زیبایی جسمانی و هم زیبایی الهی اشکال مختلفی داشتند. هارمونیک یا دیونیزیایی بود که با هیولا در قرون وسطی و با هماهنگی کرات آسمانی در رنسانس همراه بود. در دوره رمانتیک شکل «نمی‌دانم چیست» را به خود گرفت و سپس در طول قرن بیستم تبدیل به یک تصنع، یک شوخی، یک نقل قول شد. با شروع از این فرض، اومبرتو اکو مسیری را انتخاب کرده است که نه یک تاریخ ساده هنر و نه تاریخ زیبایی شناسی است، بلکه از تاریخ هنر و تاریخ زیبایی شناسی برای بازیابی تاریخ کل فرهنگ از یک نماد نگاری استفاده می کند. و دیدگاه ادبی - فلسفی. این تصاویر، و همچنین مجموعه وسیعی از متون از فیثاغورث تا امروز، در خدمت بازسازی ایده های مختلف زیبایی هستند که از یونان باستان به ما پرداخته و مورد بحث قرار گرفته است. این کتاب روش‌های مختلفی را نشان می‌دهد که زیبایی طبیعت، گل‌ها، حیوانات، بدن انسان، ستارگان، روابط ریاضی، نور، سنگ‌های قیمتی، لباس‌ها، خدا و شیطان تصور می‌شود. به طرق مختلف حتی اگر فقط متون فلاسفه، نویسندگان، دانشمندان، عرفا یا متکلمان و شهادت هنرمندان را در اختیار داشته باشیم، از طریق این اسناد نیز می‌توان شیوه‌هایی را بازسازی کرد که فرومایه‌ها، رانده‌شدگان، مرد جاده‌ای همه زمان‌ها، آنها زیبایی را احساس کرد و ما می‌بینیم که چگونه نه تنها در دوره‌های مختلف، بلکه گاهی حتی در فرهنگ یکسان، مفاهیم مختلف زیبایی با هم در تضاد متقابل قرار گرفته‌اند. این بر عهده خوانندگان خواهد بود که با مرور صفحات این کتاب تصمیم بگیرند که آیا از طریق این ظواهر مختلف او، ایده زیبایی برخی از ویژگی های ثابت را حفظ کرده است یا خیر. در هر صورت آنها یک ماجراجویی فکری و احساسی هیجان انگیز را تجربه خواهند کرد.

La Bellezza non è mai stata, nel corso dei secoli, un valore assoluto e atemporale; sia la Bellezza fisica, che la Bellezza divina hanno assunto forme diverse; è stata armonica o dionisiaca, si è associata alla mostruosità nel Medioevo e all'armonia delle sfere celesti nel Rinascimento; ha assunto le forme del "non so che" nel periodo romantico per poi farsi artificio, scherzo, citazione in tutto il Novecento. Partendo da questo presupposto, Umberto Eco ha curato un percorso che non è una semplice storia dell'arte, né una storia dell'estetica, ma si avvale della storia dell'arte e della storia dell'estetica per ripercorrere la storia di un'intera cultura dal punto di vista iconografico e letterario-filosofico. Le immagini, così come una vasta antologia di testi da Pitagora ai giorni nostri, servono a ricostruire le varie idee di Bellezza che si sono manifestate e sono state discusse dalla Grecia antica a noi. Il libro illustra il modo in cui si è variamente concepita la Bellezza della natura, dei fiori, degli animali, dei corpi umani, degli astri, dei rapporti matematici, della luce, delle pietre preziose, degli abiti, di Dio e del Diavolo. Anche se ci sono rimasti solo i testi dei filosofi, degli scrittori, degli scienziati, dei mistici o dei teologi, e le testimonianze degli artisti, attraverso questi documenti si possono ricostruire anche i modi in cui gli umili, i reietti, l'uomo della strada di tutti i tempi, sentivano la Bellezza. E si vede come non solo attraverso epoche diverse ma talora anche all'interno di una stessa cultura diversi concetti di Bellezza siano entrati in mutuo conflitto. Starà ai lettori, nel percorrere le pagine di questo libro, decidere se attraverso queste varie sue apparizioni, l'idea di Bellezza abbia mantenuto alcune caratteristiche costanti. In ogni caso essi vivranno un'appassionante avventura intellettuale ed emotiva.