Stigma and Culture: Last-Place Anxiety in Black America

در انگ و فرهنگ، J. Lorand Matory به طرز تحریک آمیزی نشان می دهد که چگونه هویت قومی در ایالات متحده - و در سراسر جهان - یک فرآیند رقابتی و سلسله مراتبی است که در آن جمعیت ها، به ویژه نژادهای دارای انگ تاریخی، با بی احترامی به دیگر جمعیت های مورد انگ به دنبال موقعیت و درآمد باشند. و هیچ جایی بهتر از نخبگان آفریقایی-آمریکایی در دانشگاه برای دیدن این موضوع وجود ندارد، جایی که او هویت‌های قومی نوظهور مهاجران و مهاجران آفریقایی و کارائیب، گولا/گیچی‌ها، کریول‌های لوئیزیانا و حتی بومیان آمریکایی با اصل و نسب تا حدی آفریقایی را بررسی می‌کند.
           
ماتری فرآیند رقابتی را توصیف می‌کند که به صورت سلسله مراتبی تعریف خود را به عنوان گروه‌های قومی ساختار می‌دهد و فرآیند مشابهی را که از طریق آن آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار طبقه متوسط ​​به دنبال تمایز از هموطنان فقیر خود هستند. او با تکیه بر تحقیقات در دانشگاه‌هایی مانند هاوارد، هاروارد، و دوک و در میان شبکه‌های فارغ‌التحصیلان آن‌ها، به جزئیات می‌پردازد که چگونه زندگی دانشگاهی - در حالی که تحرک رو به بالا فردی را تسهیل می‌کند، برابری انسانی را تبلیغ می‌کند، و تنوع فرهنگی را ممتاز می‌کند - همچنین استانداردهای فرهنگی را که از نظر تاریخی این سلطه را توجیه می‌کنند، تداوم می‌بخشد. برخی از گروه ها بر برخی دیگر متی با ترکیب یافته‌های قوم‌نگاری خود با بینش‌های نظری کلاسیک از فرانتس فانون، فردریک بارت، اروینگ گافمن، پیر بوردیو و دیگران - در کنار داستان‌هایی از زندگی خود در دانشگاه - دانشگاه را به عنوان نهادی ترسیم می‌کند که، به‌ویژه از طریق واژگان انسان‌شناسی فرهنگ، تشویق می‌کند. انگ به طبقه بندی خود.

In Stigma and Culture, J. Lorand Matory provocatively shows how ethnic identification in the United States—and around the globe—is a competitive and hierarchical process in which populations, especially of historically stigmatized races, seek status and income by dishonoring other stigmatized populations. And there is no better place to see this than among the African American elite in academia, where he explores the emergent ethnic identities of African and Caribbean immigrants and transmigrants, Gullah/Geechees, Louisiana Creoles, and even Native Americans of partly African ancestry.  
           
Matory describes the competitive process that hierarchically structures their self-definition as ethnic groups and the similar process by which middle-class African Americans seek distinction from their impoverished compatriots. Drawing on research at universities such as Howard, Harvard, and Duke and among their alumni networks, he details how university life—while facilitating individual upward mobility, touting human equality, and regaling cultural diversity—also perpetuates the cultural standards that historically justified the dominance of some groups over others. Combining his ethnographic findings with classic theoretical insights from Frantz Fanon, Fredrik Barth, Erving Goffman, Pierre Bourdieu and others—alongside stories from his own life in academia—Matory sketches the university as an institution that, particularly through the anthropological vocabulary of culture, encourages the stigmatized to stratify their own.