Steuerung und Innovation durch Abschlussprüfungen?

تبدیل روش‌های امتحان غیرمتمرکز به مرکزی در اکثر ایالت‌های فدرال اخیراً تحت کلیدواژه "Central Abitur" مورد توجه ویژه قرار گرفته است. خط مشی آموزشی وظایف امتحانی را که به صورت متمرکز تنظیم شده است به عنوان یک ابزار کنترلی مناسب برای اجرای استانداردهای آزمون سراسری (EPA) در سراسر کشور و در نتیجه توسعه بیشتر کیفیت و قابلیت مقایسه در دبیرستان عالی و در ابیتور می بیند. با این حال، در این زمینه قابل توجه است که به ندرت هیچ دانش علمی و تجربی تأیید شده ای در رابطه با اثرات مورد نظر وجود ندارد. و پتانسیل نوآوری امتحانات نهایی (مرکزی) در برابر پس‌زمینه استانداردهای امتحانی یکسان.

Die Umstellung von dezentralen zu zentralen Abiturprüfungsverfahren in der Mehrheit der Bundesländer hat unter dem Stichwort 'Zentralabitur' in jüngster Zeit besondere Aufmerksamkeit erfahren. Dabei werden seitens der Bildungspolitik insbesondere die zentral gestellten Prüfungsaufgaben als geeignetes Steuerungsinstrument angesehen, um die bundesweit gültigen Prüfungsstandards (EPA) flächendeckend umzusetzen und damit die Qualität und Vergleichbarkeit in der gymnasialen Oberstufe und im Abitur weiterzuentwickeln. Bemerkenswert ist in diesem Zusammenhang jedoch, dass bezüglich der intendierten Wirkungen kaum auf wissenschaftliche, empirisch abgesicherte Erkenntnisse zurückgegriffen werden kann.
Der Band der Reihe „Educational Governance“ greift bestehende Forschungsdesiderata auf und bietet empirische Befunde zum Steuerungs- und Innovationspotenzial von (zentralen) Abschlussprüfungen vor dem Hintergrund einheitlicher Prüfungsstandards.