Sterben und Tod in Deutschland: Eine Einführung in die Thanatosoziologie

مرگ، مرگ و کنار آمدن با غم و اندوه در درجه اول به عنوان رویدادهایی تلقی می شوند که نمی توانند تحت تأثیر انسان قرار گیرند یا به عنوان بیانی از رفتار فردی در نظر گرفته می شوند. با این حال، اساساً جهت ها و اشکالی که به وجود آمدند فرهنگ هستند، یعنی از نظر اجتماعی شرطی شده اند. آنچه در مرگ باقی می ماند دوسوگرایی است. به این ترتیب جوامع مدرن در مبارزه با آن یعنی به تعویق انداختن آن موفق بوده اند. از سوی دیگر، هنوز قتل عمدی و از نظر سیاسی مشروع وجود دارد. در حال حاضر تحولی عمیق در فرهنگ عزاداری و تدفین مشاهده می شود. علاوه بر پیشبرد حرفه‌ای‌سازی، تقدس زدایی و ناشناس‌سازی، انواع مختلفی از اشکال فردی و محیطی در حال ظهور هستند. این مقدمه جامعه شناختی تغییر را در چارچوب تحولات جامعه به عنوان یک کل قرار می دهد.

Sterben, Tod und die Bewältigung der Trauer werden vordergründig als vom Menschen unbeeinflussbare Ereignisse bzw. als Ausdruck individuellen Verhaltens gesehen. Im Grunde sind die dabei entstandenen Richtungen und Formen aber Kultur, also gesellschaftlich bedingt. Geblieben ist dem Tod die Ambivalenz. So gelang es in modernen Gesellschaften ihn erfolgreich zu bekämpfen, d.h. hinauszuschieben. Andererseits gibt es noch immer die absichtsvolle, politisch legitimierte Tötung. Gegenwärtig wird ein tiefer Umbruch in der Trauer- und Bestattungskultur beobachtet. Neben einer voranschreitenden Professionalisierung, Entsakralisierung und Anonymisierung entstehen vielfältige individuelle und milieuspezifische Formen. Diese soziologische Einführung stellt den Wandel in den Zusammenhang gesamtgesellschaftlicher Entwicklungen.