Stealing a Gift: Kierkegaard's Pseudonyms and the Bible

این کتاب استفاده از نقل قول های کتاب مقدس را در آثار مستعار کی یرکگور و همچنین به طور کلی روش های هرمنوتیکی کی یرکگارد را مطالعه می کند. شیوه نگارش کی یرکگور در این آثار - در واقع، خود روش ارتباط غیرمستقیم - شامل تخصیص خاصی از کتاب مقدس است. بنابراین، کی یرکگور به «سرقت‌آمیز» خدا تبدیل می‌شود و کتاب مقدس را با نوشتن مجدد آن در متون خود تکرار می‌کند، جایی که بخشی از گفتمان فلسفی او می‌شود و با بیشتر ساخت‌های مفهومی او مرتبط می‌شود. کتاب مقدس را می‌توان یک هدیه نیز نامید، اما هدیه‌ای که به کی‌یرکگور تعلق ندارد، هدیه‌ای که او صرفاً به خواننده‌اش می‌دهد. وجود نامرئی کلام خدا در همه جا در آثار مستعار، بر خلاف آثار امضا شده، ما را وادار می کند تا تمایز کلی بین امر دینی و زیبایی شناختی را دوباره مرور کنیم.

This book studies the use of biblical quotations in Kierkegaard’s pseudonymous works, as well as Kierkegaard’s hermeneutical methods in general. Kierkegaard’s mode of writing in these works—indeed, the very method of indirect communication—consists in a certain appropriation of the Bible. Kierkegaard thus becomes God’s “plagiarist,” repeating the Bible by reinscribing it into his own texts, where it becomes a part of his philosophical discourse and relates to most of his conceptual constructions. The Bible might also be called a gift, but a gift that does not belong to Kierkegaard, one he merely passes along to his reader. The invisible omnipresence of God’s Word in the pseudonymous works, as opposed to the signed ones, forces us to revisit the entire distinction between the religious and the aesthetic.