Staging the Personal: A Guide to Safe and Ethical Practice

این کتاب تاریخچه، اخلاقیات و اهداف اجرای داستان‌های شخصی را بررسی می‌کند و به سازندگان تئاتر راهنمایی دقیق و مدلی عملی برای حمایت از عملکرد ایمن و اخلاقی ارائه می‌دهد.

تئاتر معاصر جسورانه وارد عرصه‌های درمانی شده است و اکنون محل خودنمایی رادیکال است. اجراهایی که زمانی به‌طور تکان‌دهنده‌ای شخصی و افشاگرانه به نظر می‌رسیدند، عادی شده‌اند، زیرا مردم داستان‌های شخصی خود را با صراحت روزافزون برای مخاطبان آشکار می‌کنند. این امر نیاز به یک چارچوب قوی و عملگرایانه برای عملکرد ایمن و اخلاقی در تئاتر اصلی و کاربردی را برانگیخته است.

به‌منظور ترویج طیف وسیع‌تری از ریسک‌پذیری اخلاقی که در آن تمرین‌کنندگان مرزهای مبهم را به روش‌های ایمن و خلاقانه مذاکره می‌کنند، این کتاب از نظریه و عمل مربوطه از مطالعات تئاتر و اجرا، روان‌درام و روایت درمانی دلبستگی استفاده می‌کند. و راهنمایی دقیق برای حمایت از بهترین عملکرد در تئاتر داستان های شخصی ارائه می دهد. این راهنما در چارچوب چهار قسمتی متمرکز بر تاریخ، اخلاق، عمل و نیت ساختار یافته است. این شامل یک مدل جدید توسعه یافته برای تمرین ایمن به نام مارپیچ درام است.

این کتاب برای سازندگان تئاتر در جریان اصلی و کاربردی تئاتر، مربیان، دانش‌آموزان، پژوهشگران، نمایش‌درمانگران، روان‌دراماتیست‌ها، اجراکنندگان زندگی‌نامه‌ای و افرادی که از آنها حمایت می کنند

This book examines the history, ethics, and intentions of staging personal stories and offers theatre makers detailed guidance and a practical model to support safe, ethical practice.

Contemporary theatre has crossed boldly into therapeutic terrain and is now the site of radical self-exposure. Performances that would once have seemed shockingly personal and exposing have become commonplace, as people reveal their personal stories to audiences with ever-increasing candor. This has prompted the need for a robust and pragmatic framework for safe, ethical practice in mainstream and applied theatre.

In order to promote a wider range of ethical risk-taking where practitioners negotiate blurred boundaries in safe and artistically creative ways, this book draws on relevant theory and practice from theatre and performance studies, psychodrama and attachment narrative therapy and provides detailed guidance supporting best practice in the theatre of personal stories. The guidance is structured within a four-part framework focused on history, ethics, praxis, and intentions. This includes a newly developed model for safe practice, called the Drama Spiral.

The book is for theatre makers in mainstream and applied theatre, educators, students, researchers, drama therapists, psychodramatists, autobiographical performers, and the people who support them.