برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Spectrophotometry of Haemoglobin Derivatives

دانلود کتاب اسپکتروفتومتری مشتقات هموگلوبین

مشخصات کتاب

Spectrophotometry of Haemoglobin Derivatives

دسته بندی: نورشناسی
ویرایش:  
نویسندگان: Onno Willem van Assendelft  
سری:  
ISBN (شابک) : 902320560X 
ناشر: Royal Vangorcum Ltd. 
سال نشر: 1970 
تعداد صفحات: 161 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 26 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 42,000

کلمات کلیدی مربوط به کتاب اسپکتروفتومتری مشتقات هموگلوبین: هموگلوبین اسپکتروفتومتری هموگلوبین

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 4

در صورت تبدیل فایل کتاب Spectrophotometry of Haemoglobin Derivatives به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب اسپکتروفتومتری مشتقات هموگلوبین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب اسپکتروفتومتری مشتقات هموگلوبین

پس از مقدمه ای (فصل 1) که شامل یک گزارش تاریخی کوتاه از شیمی و خواص فیزیولوژیکی هموگلوبین است، این رساله به بررسی اسپکتروفتومتری می پردازد (فصل 2). ماهیت و قوانین جذب تابش الکترومغناطیسی به طور خلاصه پوشش داده شده است. روش اندازه گیری، خطاهای فتومتریک و کالیبراسیون ابزار تاکید شده است. کاربرد اسپکتروفتومتری در تعیین هموگلوبین و مشتقات آن به تفصیل در نظر گرفته شده است. در فصل 3 اطلاعات زیادی در مورد ضرایب خاموشی میلی مولار هموگلوبین، اکسی هموگلوبین، کربوکسی هموگلوبین، همی گلوبین و ترکیبات همی گلوبین برای محدوده طول موج 1000 تا 39 به خواننده داده می شود، که در جای دیگر موجود نیست و هنوز تا حدی منتشر نشده است. شرح مفصلی از روش های تجربی به کار گرفته شده درج شده است، در حالی که تاکید بر استفاده از کووت های ساده است که اجازه می دهد لایه های نمونه بسیار نازکی به دست آید. فصل 4 ویژگی های طیفی هموگلوبین و مشتقات هموگلوبین را پس از قرار گرفتن در معرض H2S توضیح می دهد. نشان داده شده است که سولفهموگلوبین، تحت شرایط خاصی، در اندازه گیری هموگلوبین کل با روش هموگلوبین سیانید گنجانده شده است. اندازه‌گیری محتوای هموگلوبین یک نمونه خون در فصل‌های 5 و 6 پوشش داده شده است. تعداد زیادی از منابع ادبیات ارائه شده است. در فصل 6 تمام جزئیات روش استاندارد شده همی گلوبین سیانید که روش انتخابی در سطح بین المللی است، با توجه ویژه به مشکلات کدورت پوشش داده شده است. فصل 7، در نهایت، به آن دسته از روش‌هایی اختصاص دارد که در حال حاضر بهترین روش‌های موجود برای تعیین مشتقات هموگلوبین فردی هستند که ممکن است در نمونه‌های خون مشاهده شوند. روشی برای تخمین میزان سولفهموگلوبین در نمونه خون نیز گنجانده شده است. خلاصه ای نسبتاً دقیق به زبان اسپانیایی ارائه شده است.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

After an introduction (chapter 1) which includes a short historical account of the chemistry and physiological properties of haemoglobin, this monograph gives a survey of spectrophotometry (chapter 2). The nature and laws of the absorption of electromagnetic radiation are briefly covered; measurement procedure, photometric errors and instrument calibration are emphasized; the application of spectrophotometry in the determination of haemoglobin and its derivative is considered in detail. In chapter 3 the reader is given a wealth of information, not available elsewhere and as yet partly unpublished, on the millimolar extinction coefficients of haemoglobin, oxyhaemoglobin, carboxyhaemoglobin, haemiglobin and haemiglobin compounds for the wavelength range from 1000 to 390 nm. A detailed account is included of the experimental methods employed, while emphasis is placed on the use of simple cuvettes allowing very thin sample layers to be obtained. Chapter 4 describes the spectral characteristics of haemoglobin and haemoglobin derivatives after exposure to H2S. It is shown that sulfhaemoglobin is, under certain conditions, included in the measurement of total haemoglobin by the haemoglobincyanide method. Measurement of the haemoglobin content of a blood sample is covered in chapter 5 and 6. Chapter 5 gives a comprehensive review of the methods which have been proposed for the measurement of haemoglobin concentration; a large number of literature references is given. In chapter 6 all details of the standardized haemiglobincyanide method, which has been the adopted method of choice on the international level, are covered, with special attention being paid to the problems of turbidity. Chapter 7, finally, is devoted to those methods which are currently considered the best available for the determination of the individual haemoglobin derivatives which may be encountered in blood samples. A method to estimate the sulfhaemoglobin content in a blood sample is also included. A fairly detailed summary in Spanish is given.