Spatial Price Equilibrium: Advances in Theory, Computation and Application: Papers Presented at the Thirty-First North American Regional Science Association Meeting Held at Denver, Colorado, USA November 1984

مشکل پیش‌بینی جابجایی کالاهای بین منطقه‌ای و قیمت‌های منطقه‌ای این کالاها سال‌هاست که اقتصاددانان، جغرافی‌دانان و پژوهشگران عملیات را به خود مشغول کرده است. در سال 1838، A. A. Cournot (1838) تعادل تجارت بین نیویورک و پاریس را مورد بحث قرار داد و اشاره کرد که چگونه قیمت های تعادلی به هزینه های حمل و نقل بستگی دارد. انکه (1951) تشخیص داد که این مشکل پیش‌بینی جریان‌های بین منطقه‌ای و قیمت‌های منطقه‌ای را می‌توان به عنوان یک مشکل شبکه فرموله کرد و در سال 1952، . پل ساموئلسون (1952) از پیشرفت های اخیر در برنامه ریزی ریاضی برای رسمیت بخشیدن به مسئله تعادل قیمت فضایی به عنوان یک مسئله بهینه سازی غیرخطی استفاده کرد. از این فرمول، تاکایاما و قاضی (1964) نمایش برنامه دوم خود را از مسئله تعادل قیمت فضایی به دست آوردند، که آنها و سایر محققان سپس آن را برای طیف گسترده ای از زمینه های مسئله به کار بردند. از همان آغاز اولیه، مسئله تعادل قیمت فضایی به طور گسترده مورد مطالعه، گسترش و اعمال قرار گرفته است. مقاله هارکر (1985) بسیاری از این نتایج را بررسی می کند. در سال های اخیر، علاقه فزاینده ای به این مشکل وجود داشته است، همانطور که توسط انتشارات متعدد فهرست شده در هارکر (1985) مشهود است. دلایل این علاقه مجدد بسیار است. اول، کاربردهای جدیدی از این مفهوم پدید آمده است که زیربنای نظری این مدل را به چالش می کشد. مفهوم تعادل قیمت فضایی بر فرض رقابت کامل یا خالص بنا شده است. کاربردها در بازارهای انرژی، بازارهای فولاد و غیره محققان را به تجدید نظر در ساختار اساسی این مدل سوق داده است.

The problem of predicting interregional commodity movements and the regional prices of these commodities has intrigued economists, geographers and operations researchers for years. In 1838, A. A. Cournot (1838) discussed the equilibrium of trade between New York and Paris and noted how the equilibrium prices depended upon the transport costs. Enke (1951) recognized that this problem of predicting interregional flows and regional prices could be formulated as a network problem, and in 1952, . Paul Samuelson (1952) used the then recent advances in mathe­ matical programming to formalize the spatial price equilibrium problem as a nonlinear optimization problem. From this formula­ tion, Takayama and Judge (1964) derived their quadratic program­ ming representation of the spatial price equilibrium problem, which they and other scholars then applied to a wide variety of problem contexts. Since these early beginnings, the spatial price equilibrium problem has been widely studied, extended and applied; the paper by Harker (1985) reviews many of these results. In recent years, there has been a growing interest in this problem, as evidenced by the numerous publications listed in Harker (1985). The reasons for this renewed interest are many. First, new applications of this concept have arisen which challenge the theoretical underpinnings of this model. The spatial price equilibrium concept is founded on the assumption of perfect or pure competition. The applications to energy markets, steel markets, etc. have led scholars to rethink the basic structure of this model.