Sozialraumorientierung revisited: Geschichte, Funktion und Theorie sozialraumbezogener Sozialer Arbeit

گفتمان‌های فضای اجتماعی امروزی در علوم اجتماعی معمولاً در جستجوی هسته‌ای از نظریه معتبر و عملکرد خوب جهت‌گیری فضای اجتماعی هستند. چنین دیدگاه‌های هنجاری را می‌توان با تنوع تاریخ‌های تجربی فضاهای اجتماعی شهری از آغاز قرن بیستم مقابله کرد.
گابریل بینگل با بینش‌های مشخص در مورد روندهای دوره‌های مختلف اجتماعی-سیاسی، موضوع را در زمینه‌ای بسیار گسترده‌تر از قبل تحلیل می‌کند و موتیف‌های متناقضی از «آشتی طبقاتی»، «رهایی»، «اخلاق‌سازی»، «سیاسی‌سازی» را توضیح می‌دهد. "انضباط" "جامعه سازی" یا "فعال سازی" افراد محروم. نویسنده نشان می دهد که ساختارهای اجتماعی دنیای زندگی-اجتماعی فضایی یک سطح طرح ریزی مولد و دوسوگرا برای مقابله با مشکلات یکپارچه سازی مدرن ارائه می دهد. او روشنگری تاریخی را برای گفتمان های جاری توصیه می کند (به جای اینکه صرفاً هویت سازی کند) و در عین حال انگیزه های مهمی برای درک کارکردی بحث جاری و بررسی انتقادی آن از منظر بین رشته ای می دهد. علاوه بر این، او پیشنهادهایی برای یک برنامه بازتابی از کار اجتماعی ارائه می دهد.

Heutige Sozialraumdiskurse in den Sozialwissenschaften sind in der Regel auf der Suche nach einem Kern von gültiger Theorie und guter Praxis der Sozialraumorientierung. Solchen normativen Sichtweisen kann die Vielfalt empirischer Geschichte städtischer Sozialräume seit dem Beginn des 20. Jahrhunderts entgegen gesetzt werden.
Mit konkreten Einblicken in die Trends verschiedener sozialpolitischer Epochen analysiert Gabriele Bingel das Thema in einem deutlich weiteren Rahmen als bisher und erläutert widersprüchliche Motive der ‚Versöhnung der Klassen’, ‚Emanzipation’, ‚Moralisierung’, ‚Politisierung’, 'Disziplinierung’‚ 'Gemeinschaftsbildung’ oder ‚Aktivierung’ der Benachteiligten. Die Autorin zeigt, dass die lebensweltlich-sozialräumlichen Sozialstrukturen eine ebenso produktive wie ambivalente Projektionsfläche zur Bearbeitung moderner Integrationsprobleme bieten. Sie empfiehlt den aktuellen Diskursen historische Aufklärung (statt nur Identitätsstiftung) und gibt gleichzeitig wichtige Impulse, um die gegenwärtige Diskussion funktional zu verstehen und interdisziplinär kritisch zu betrachten. Darüber hinaus gibt sie Anregungen für ein reflexives Programm Sozialer Arbeit.