Southern Ladies and Suffragists: Julia Ward Howe and Women's Rights at the 1884 New Orleans World's Fair

زنان از سراسر کشور در سال 1884 به نیواورلئان آمدند تا بخش زنان نمایشگاه صدمین سالگرد پنبه، آن بخش از نمایشگاه نمایشگاه جهانی که به جشن امور و صنعت زنان اختصاص داشت. گفت‌وگوها و تعاملات آن‌ها به‌عنوان نمایش شخصیت‌ها و بخش‌گرایی در برهه‌ای از تاریخ کشور به نمایش درآمد. این زنان بذرهایی را در نمایشگاه کاشتند که در غیر این صورت چندین دهه طول می‌کشید تا به سمت جنوب حرکت کند.

این کتاب به شرح موفقیت‌ها و شکست‌های گروهی پر جنب و جوش از زنان پسابرجام در اولین بخش زنان در نمایشگاه جهانی در جنوب عمیق است. . از طیف گسترده ای از اسناد اولیه، Miki Pfeffer صداها و مناظر 1884 نیواورلئان را پس از جنگ داخلی و بازسازی بازسازی می کند. او بر این تمرکز می کند که دستیابی به وحدت چقدر دشوار بود، حتی زمانی که زنان متنوع یک هدف مشترک را ابراز می کردند. افراد مشهوری مانند جولیا وارد هاو و سوزان بی آنتونی برای اولین بار بحث های ملی را در مورد مسائل زنان به جنوب آوردند و روزنامه نگاران و زنان عادی واکنش نشان دادند. در نمایشگاه جهانی صنعتی و پنبه‌ای، بخش زنان تبدیل به یک ظرف پتری شد که در آن فرهنگ‌ها با هم تضاد داشتند، اما در آن زنان از سراسر کشور در مورد شایستگی، شغل، آموزش و حق رای تبادل نظر کردند. ففر نمایشگاه‌های زنان از کارهای دستی، تلاش‌های ادبی و علمی، اختراعات و حرفه‌ها را به یاد می‌آورد، اما او پیشنهاد می‌کند که تأثیر واقعی این رویداد شش ماهه، تغییری در تصور زنان از زندگی عمومی و سیاسی‌شان بود. برای آن دسته از خانم های نیواورلئان که آماده بودند از فرصت این انجمن غیر معمول استفاده کنند، بخش زنان آینده ای را ارائه داد که به سختی تصور می کردند.

Women from all over the country came to New Orleans in 1884 for the Woman's Department of the Cotton Centennial Exposition, that portion of the World's Fair exhibition devoted to the celebration of women's affairs and industry. Their conversations and interactions played out as a drama of personalities and sectionalism at a transitional moment in the history of the nation. These women planted seeds at the Exposition that would have otherwise taken decades to drift southward.

This book chronicles the successes and setbacks of a lively cast of postbellum women in the first Woman's Department at a world's fair in the Deep South. From a wide range of primary documents, Miki Pfeffer recreates the sounds and sights of 1884 New Orleans after Civil War and Reconstruction. She focuses on how difficult unity was to achieve, even when diverse women professed a common goal. Such celebrities as Julia Ward Howe and Susan B. Anthony brought national debates on women's issues to the South for the first time, and journalists and ordinary women reacted. At the World's Industrial and Cotton Centennial Exposition, the Woman's Department became a petri dish where cultures clashed but where women from across the country exchanged views on propriety, jobs, education, and suffrage. Pfeffer memorializes women's exhibits of handwork, literary and scientific endeavors, inventions, and professions, but she proposes that the real impact of the six-month-long event was a shift in women's self-conceptions of their public and political lives. For those New Orleans ladies who were ready to seize the opportunity of this uncommon forum, the Woman's Department offered a future that they had barely imagined.