South Africa's Brave New World: The Beloved Country Since the End of Apartheid

شادی جهانی که به استقبال نلسون ماندلا به عنوان رئیس جمهور آفریقای جنوبی در سال 1994 و روندی که به وسیله آن کابوس آپارتاید از بین رفته بود، یکی از هیجان انگیزترین و امیدوارکننده ترین داستان ها در دوران مدرن است: تغییر مسالمت آمیز و منطقی امکان پذیر بود. و مانند سقوط دیوار برلین، وزن یک تاریخ ظالمانه به طور ناگهانی برداشته شد.
R.W. کتاب جدید و مهم جانسون داستان آفریقای جنوبی را از آن دوره جادویی تا ناامیدی تلخ کنونی را روایت می کند. همانطور که معلوم شد، برای آفریقای جنوبی چندان آسان نبود که از گذشته خود خلاص شود. آسیب عمیق آپارتاید به این معنی بود که طبقه متوسط ​​سیاهپوست تحصیلکرده کافی برای اداره دولت جدید وجود نداشت و آپارتاید صدمات روانی بزرگی نیز وارد کرده بود، مسائلی که هیچ مقدار از حسن نیت نمی توانست از بین برود. رهبران جدید نیز به همان اندازه مضر بودند، که بسیاری از آنها بیشتر دوران بزرگسالی خود را در تبعید یا زندان گذرانده بودند و سعی در تحمیل عقاید سیاسی ضعیف و فرسوده بلوک شرق به جهانی داشتند که مدت‌ها پیش رفته بود.
این ترکیب فاجعه‌بار باعث شده است تأثیر وحشتناکی داشت - همه چیز را از تجارت بزرگ گرفته تا آموزش و خدمات برق گرفته تا سیاست ایدز و روابط با زیمبابوه مسموم کرد. در قلب کتاب، شخصیت ویرانگر تابو امبکی نهفته است، که جاه طلبی های بیش از حد او منجر به شکست فاجعه بار تقریباً در هر جبهه شد. اما، همانطور که جانسون تصریح می کند، امبکی ممکن است بیش از هر کس دیگری در نزدیک کردن آفریقای جنوبی به وضعیت \"دولت شکست خورده\" کمک کرده باشد، اما او کمک زیادی داشت.

The universal jubilation that greeted Nelson Mandela's inauguration as president of South Africa in 1994 and the process by which the nightmare of apartheid had been banished is one of the most thrilling, hopeful stories in the modern era: peaceful, rational change was possible and, as with the fall of the Berlin Wall, the weight of an oppressive history was suddenly lifted.
R.W. Johnson's major new book tells the story of South Africa from that magic period to the bitter disappointment of the present. As it turned out, it was not so easy for South Africa to shake off its past. The profound damage of apartheid meant there was not an adequate educated black middle class to run the new state and apartheid had done great psychological harm too, issues that no amount of goodwill could wish away. Equally damaging were the new leaders, many of whom had lived in exile or in prison for much of their adult lives and who tried to impose decrepit, Eastern Bloc political ideas on a world that had long moved on.
This disastrous combination has had a terrible impact - it poisoned everything from big business to education to energy utilities to AIDS policy to relations with Zimbabwe. At the heart of the book lies the ruinous figure of Thabo Mbeki, whose over-reaching ambitions led to catastrophic failure on almost every front. But, as Johnson makes clear, Mbeki may have contributed more than anyone else to bringing South Africa close to "failed state" status, but he had plenty of help.