Sounding Like a No-No: Queer Sounds and Eccentric Acts in the Post-Soul Era

Sounding Like a No-No با تمرکز بر طیفی از اجراهای نامتعارف، عجیب و غریب، عجیب و غریب، یا لغزنده، روحی سرکش را در موسیقی سیاه پوستان پس از حقوق مدنی نشان می دهد. نوازندگان برجسته متاثر از تغییرات فرهنگی ناشی از جنبش های حقوق مدنی، ملی گرایان سیاه پوست، فمینیست و LGBTQ، که از طریق اختراع مجدد مجموعه ای از اجراها را ایجاد کردند که اثری ماندگار در موسیقی عامه پسند بر جای گذاشتند. خوانش‌های نوآورانه کتاب از نوازندگانی از جمله مایکل جکسون، گریس جونز، استیوی واندر، ارتا کیت، و مشل ندژئوچلو نشان می‌دهد که چگونه صدا و اجرا به وسیله‌ای برای خلاقیت، تخطی، و نقد اجتماعی، راهی برای بازیابی آزادی تخیل و جسمی از مرگ اجتماعی بردگی و میراث نژادپرستی آن، برای ایجاد تمایلات و تمایلات جنسی جدید، برای فرار از کدهای گاه محدود کننده احترام و تعالی از درون جامعه سیاه پوست، و ایجاد فضایی برای آینده های جدید برای شنوندگان. دیدگاه کتاب در مورد موسیقی به‌عنوان شکلی از جسمیت و هویت سیاه‌پوستان، خلاقیت و مشارکت سیاسی برای کسانی که در مطالعات آمریکایی آفریقایی تبار، مطالعات موسیقی عامه‌پسند، نظریه‌های عجیب و غریب، و مطالعات اجرای سیاه‌پوستان هستند، جذاب خواهد بود. خوانندگان عمومی از سبک نوشتاری جذاب، در دسترس و گاهی بازیگوش آن، از جمله عناصر خاطرات استقبال می کنند.

Sounding Like a No-No traces a rebellious spirit in post–civil rights black music by focusing on a range of offbeat, eccentric, queer, or slippery performances by leading musicians influenced by the cultural changes brought about by the civil rights, black nationalist, feminist, and LGBTQ movements, who through reinvention created a repertoire of performances that have left a lasting mark on popular music. The book's innovative readings of performers including Michael Jackson, Grace Jones, Stevie Wonder, Eartha Kitt, and Meshell Ndegeocello demonstrate how embodied sound and performance became a means for creativity, transgression, and social critique, a way to reclaim imaginative and corporeal freedom from the social death of slavery and its legacy of racism, to engender new sexualities and desires, to escape the sometimes constrictive codes of respectability and uplift from within the black community, and to make space for new futures for their listeners. The book's perspective on music as a form of black corporeality and identity, creativity, and political engagement will appeal to those in African American studies, popular music studies, queer theory, and black performance studies; general readers will welcome its engaging, accessible, and sometimes playful writing style, including elements of memoir.