Some People are Crazy

جان مارتین که اخیراً توسط مجله امپایر به عنوان "بهترین خواننده بلوز بریتانیا" توصیف شد، یکی از آخرین بازیگران واقعی موسیقی راک بود. با وجود اعتیاد طولانی مدت به الکل و مواد مخدر، که منجر به مرگ او در ژانویه 2009 شد، او مجموعه ای از آلبوم های بی همتا را تولید کرد. او که مورد علاقه طرفداران و منتقدان بود و مورد نفرت مدیران سابق بود، از تجارت موسیقی که به مدت 40 سال از آن نفرت داشت جان سالم به در برد. این کتاب با مشارکت مارتین، بسیاری از دوستدارانش و بیش از 20 موسیقی‌دانی که او را به خوبی می‌شناختند، روند تربیت او در گلاسکو را مستند می‌کند و از طریق صحنه‌های محلی اسکاتلند و لندن در دهه 1960، اوج و فرودهای فراوان او و دوستی‌هایش با بزرگان را نشان می‌دهد. روح های گمشده موسیقی راک بریتانیا - نیک دریک و پل کوسف.

Described recently by Empire magazine as ‘Britain’s best ever blues singer’, John Martyn was one of rock music’s last real mavericks. Despite long-term addiction to alcohol and drugs, which contributed to his death in January 2009, he produced a string of matchless albums. Loved by fans and critics, loathed by ex-managers, he survived the music business he despised for 40 years. With contributions by Martyn, many of his lovers and over 20 musicians who knew him well, this book documents his upbringing in Glasgow and rise through the Scottish and London folk scene of the 1960s, his many highs and lows, and his friendships with the great lost souls of British rock music – Nick Drake and Paul Kossoff.