Somatic Selection and Adaptive Evolution: On the Inheritance of Acquired Characters

ردیابی ریشه های ایده نوشتن این کتاب غیرممکن است. چیزی که می توانم با اطمینان بگویم این است که کتاب بدون تداخل خوشایند دو لذت احتمالی که در تابستان 1978 رخ داد، پدیدار نمی شد. اولی حس نافذی از هیبت بود که وقتی خواندن کتاب اخیر کوستلر به نام ژانوس را به پایان رساندم تجربه کردم. خلاصه‌ای، 1978. فلسفه او الهام‌بخش لازم را برای مقابله با نارضایتی طولانی مدت از . توضیح متعارف داروینی از تکامل دومی لذت پنهان‌تر از کمپینگ و کاوش در آن چشم‌انداز زیبای ناحیه دریاچه شمال انتاریو بود. این کتاب که به سبک استدلالی نوشته شده است، به بررسی وراثت ویژگی‌های اکتسابی می‌پردازد و مکانیسمی ساده و عملی برای هدایت این فرآیند پیشنهاد می‌کند. این از دیدگاه محدود یک ایمونولوژیست تجربی با علاقه به تکامل موجودات چند سلولی نوشته شده است. توجه زیادی به ایده‌های کنونی در ایمونولوژی داده می‌شود، و گاهی ما عمیقاً در قلب آن غواصی می‌کنیم تا آن موضوعات مرتبط با یک نظریه کلی تکامل را درک کنیم. در این گشت و گذارها، من زحمت می کشم تا خواننده عمومی را از دست ندهم (اگرچه خطر آزار برخی از ایمونولوژیست ها را تهدید می کنم)، این کار را به گونه ای انجام می دهم که این بحث توسط زیست شناسان به طور کلی درک شود. با این حال، این مسیر رویکرد باریک، زمینه های مورد علاقه برخی از زیست شناسان را حذف می کند. g.

The origins of the idea to write this book are impossible to trace. What I can say with some certainty, is that the book would not have emerged without the pleasing interplay of two contingent pleasures which occurred in the summer of 1978. The first was the penetrating sense of awe experienced when I finished reading Koestler's recent book' Janus A Summing Up', 1978. His philosophy provided that necessary inspiration to tackle, in a rational way, a long held dissatisfaction with the . conven­ tional Darwinian explanation of evolution. The second was the more subliminal pleasure of camping and exploring that beautiful panorama of the lake district of Northern Ontario. The book, written in an argumentative style, reviews the case for the inheritance of acquired characteristics and proposes a simple, feasible mechanism to drive this process. It is written from the narrow perspective of an experimental Immunologist with an interest in the evolution of multicellular organisms. Much attention is given to current ideas in Immunology, and at times we dive deeply into its heartland to grasp those threads relevant to a general theory of evolution. In these excursions, I take pains not to lose the general reader (although I run the risk of annoying some Immunologists), I do this so that the argument is understood by Biologists as a whole. This narrow approach path, however, eliminates areas of interest to some Biologists, e. g.