Soldiers and Silver: Mobilizing Resources in the Age of Roman Conquest

در اواسط قرن دوم قبل از میلاد، پس از نزدیک به صد سال جنگ، روم کنترل خود را بر کل جهان مدیترانه اعمال کرد و دیگر قدرت‌های بزرگ منطقه - کارتاژ، مقدونیه، مصر و امپراتوری سلوکیان را مجبور کرد. - تسلیم شدن از نظر نظامی و مالی. اما چگونه، علی‌رغم فقر نسبی و ضعف عددی مکرر آن در نبردهای سرنوشت‌ساز، روم پیروز شد؟

مایکل جی تیلور با بررسی نقشی که نیروی انسانی و امور مالی ایفا کردند، این نتیجه شگفت‌انگیز را توضیح می‌دهد و مطالعه تطبیقی ​​ارائه می‌دهد. بسیج نظامی و درآمدهای مالیاتی را برای هر پنج قدرت تعیین می کند. اگرچه رم فقیرترین ایالت بود، اما از بزرگترین بسیج نظامی برخوردار بود، که از جمعیتی از شهروندان، مستعمره‌نشینان و متحدان تشکیل می‌شد، در حالی که ثروتمندترین دشمنان آن نتوانستند درآمدها را به ارتش‌های بزرگ یا موفق تبدیل کنند. تیلور نتیجه می‌گیرد که استراتژی‌های استخراج در سطح دولتی در جنگ آن دوره تعیین‌کننده بود، زیرا ایالت‌هایی با سربازگیری بالا و مالیات کم ارتش‌های بزرگ‌تر و موفق‌تری نسبت به آن‌هایی که عمدتاً به دنبال به حداکثر رساندن مالیات بودند، تشکیل دادند. جامع و دقیق، سربازان و نقره دیدگاه جدید و پیچیده ای را در مورد پویایی سیاسی و اقتصاد این امپراتوری های مدیترانه باستانی ارائه می دهد.

By the middle of the second century BCE, after nearly one hundred years of warfare, Rome had exerted its control over the entire Mediterranean world, forcing the other great powers of the region―Carthage, Macedonia, Egypt, and the Seleucid empire―to submit militarily and financially. But how, despite its relative poverty and its frequent numerical disadvantage in decisive battles, did Rome prevail?

Michael J. Taylor explains this surprising outcome by examining the role that manpower and finances played, providing a comparative study that quantifies the military mobilizations and tax revenues for all five powers. Though Rome was the poorest state, it enjoyed the largest military mobilization, drawing from a pool of citizens, colonists, and allies, while its wealthiest adversaries failed to translate revenues into large or successful armies. Taylor concludes that state-level extraction strategies were decisive in the warfare of the period, as states with high conscription and low taxation raised larger, more successful armies than those that primarily sought to maximize taxation. Comprehensive and detailed, Soldiers and Silver offers a new and sophisticated perspective on the political dynamics and economies of these ancient Mediterranean empires.