Socializing the Biomedical Turn in HIV Prevention

این کتاب در مورد پیشگیری از HIV است. در این مقاله نویسندگان استدلال می‌کنند که تا زمانی که جهان توجه خود را بر روی مسائل اجتماعی ناشی از ایدز متمرکز کند، بعید است که انتقال HIV ریشه‌کن شود یا حتی به میزان قابل توجهی کاهش یابد. این کتاب استدلال می‌کند که ما در حال حاضر شاهد اصلاح مجدد یا بی‌پزشکی‌سازی مداوم پیشگیری از HIV هستیم، که به طور جدی پس از توسعه درمان موفق HIV آغاز شد، و این مسیر زیست‌پزشکی با فشار فزاینده برای استفاده از درمان‌های HIV به عنوان پیشگیری ادامه می‌یابد، و آنچه را تضعیف می‌کند. در بسیاری از کشورها یک واکنش پیشگیری موفق بوده است. این مطالعه گسترده استدلال می‌کند که پیشگیری از اچ‌آی‌وی شامل توانمند ساختن مردم و جوامع برای بحث در مورد جنسیت، تمایلات جنسی و مصرف مواد مخدر است و با توجه به این بحث، استراتژی‌های محلی مؤثر برای ترویج شیوه‌های ایمن جنسی و تزریق مواد مخدر ابداع می‌کند.

This book concerns HIV prevention.  In it the authors argue that until the world focuses its attention on the social issues carried and revealed by AIDS, it is unlikely that HIV transmission will be eradicated or even significantly reduced. The book argues that we are currently witnessing the remedicalisation or the continuing biomedicalisation of HIV prevention, which began in earnest after the development of successful HIV treatment, and that this biomedical trajectory continues with the increasing push to use HIV treatments as prevention, undermining what has been in many countries a successful prevention response. This wide-ranging study argues that HIV prevention involves enabling people and communities to discuss sex, sexuality and drug use and, informed by these discussion, devising locally effective strategies for promoting safe sexual and drug injection practices.