Social Policy in the Federal Republic of Germany: The Constitution of the Social

این کتاب به بررسی تاریخچه دولت رفاه پس از جنگ در آلمان و مبانی هنجاری آن با تأکید ویژه بر مسائل قانون اساسی می پردازد. نویسنده که سابقاً مدیر مؤسسه حقوق اجتماعی خارجی و بین‌المللی ماکس پلانک، مونیخ و رئیس انجمن ماکس پلانک بود، استدلال می‌کند که سیاست اجتماعی - نه تنها در آلمان - در مورد مبارزه بر سر «اجتماعی» است. «اجتماعی» یک مفهوم باز و در حال تغییر است که منعکس کننده تلاش مدرن برای برابری است که در معناشناسی مانند عدالت، مشارکت، شمول و امنیت بیان شده است. "اجتماعی" و "دولت اجتماعی" (اصطلاح آلمانی برای دولت رفاه) در قانون اساسی آلمان در سال 1949، Grundgesetz ذکر شده است. این کتاب مراحل توسعه دولت رفاه را به طور عمیق بیان می کند. سیاست‌های اجتماعی با توجه به زمینه‌های گسترده‌تر، به‌ویژه دولت ملی، حاکمیت قانون (Rechtsstaat)، فدرالیسم و ​​دموکراسی تحلیل می‌شوند. نویسنده بر دیالکتیک بین شخصیت ملی دولت رفاه و ارجاعات بین المللی متعدد آن تاکید دارد.

This book investigates the history of the post-war welfare state in Germany and its normative foundations, with special emphasis on constitutional issues. The author, formerly Director of the Max-Planck-Institute for Foreign and International Social Law, Munich, and President of the Max-Planck-Society, argues that social policy – not only in Germany – is about struggles over the “social”. The “social” is an open and changing concept that reflects the modern quest for equality, voiced in semantics like justice, participation, inclusion and security. The “social” and the “social state” (the German term for welfare state) are enshrined in the German Constitution of 1949, the Grundgesetz. The book sets out the phases of welfare state development in depth. Social policies are analyzed in view of wider contexts, especially the nation state, the rule of law (Rechtsstaat), federalism and democracy. The author emphasizes the dialectics between the national character of the welfare state and its manifold international references.