Sobre ética e economia

ترکیب استادانه تفکر اقتصاددان و فیلسوف هندی. از نظر او، نظم اقتصادی به اخلاق و عدالت مربوط می شود، در حالی که مسائل اخلاقی نیز با منطق سرد و امکان سنجی مرتبط است. جایزه نوبل اقتصاد در سال 1998.

آمارتیا سن، اقتصاددان و فیلسوف هندی، جایگاه منحصر به فردی در اقتصاد مدرن دارد. به خاطر کمک هایش به اقتصاد رفاه، در سال 1998 جایزه نوبل را دریافت کرد. در میان آثار او، مطالعاتی برجسته است که نشان می دهد علل واقعی فقر (و گرسنگی) با رونق اقتصادی و در نتیجه افزایش متوسط ​​درآمد سالانه از بین نمی رود. در \"توسعه انسانی\" بیش از آنچه که کاهش گرایی بیهوده رفاه اقتصادی اجازه تصور می دهد وجود دارد

آمارتیا سن در این، اولین کتاب او که در برزیل ترجمه شده است، نقشه‌ای جذاب از بحث‌ها و پیشنهادها را از منظری که در آن اخلاق و اقتصاد نظریه‌های وابسته به هم هستند، ترسیم می‌کند. ترکیب نویسنده بر اساس ایده زیر ساخته شده است: اگر توافق وجود داشته باشد که ارزش اساسی که اقتصاد و اخلاق هنجاری را هدایت می کند و رویه های مشتق شده است، «تحقق علایق عقلایی» مردم است، چنین اتفاقی در مورد مردم نمی افتد. با احترام به یک \"هسته\" فرضی \"عقلانیت\" و معقول ترین روش مقایسه چنین علایق به منظور مرتب کردن آنها بر اساس اولویت های دستیابی.

Síntese magistral do pensamento do economista e filósofo indiano. Para ele, a ordem econômica diz respeito à moralidade e à justiça, enquanto as questões éticas vinculam-se também à lógica fria e à exeqüibilidade. Prêmio Nobel de Economia em 1998.

O economista e filósofo indiano Amartya Sen ocupa um lugar único na economia moderna. Por suas contribuições à economia do bem-estar, ganhou, em 1998, o prêmio Nobel. Dentre suas obras, destacam-se estudos mostrando que as verdadeiras causas da pobreza (e da fome) não são eliminadas pelos booms econômicos e conseqüentes aumentos de renda média anual. Existem mais coisas envolvidas no "desenvolvimento humano" do que o vão reducionismo do bem-estar econômico permite conceber

Neste seu primeiro livro traduzido no Brasil, Amartya Sen traça um fascinante mapa de discussões e propostas numa perspectiva sob a qual a ética e economia são teorias interdependentes. A síntese do autor está estruturada pela seguinte idéia: se há acordo de que o valor fundamental que orienta a economia normativa e a ética – e as práticas derivadas – é a "realização dos interesses racionais" das pessoas, o mesmo não acontece a respeito de um suposto "núcleo" da "racionalidade" e do modo mais razoável de comparar tais interesses visando ordená-los segundo prioridades de realização.