So, Anyway...

تأثیر کمدی جان کلیس در طول نسل‌ها گسترش یافته است. چشم تیزبین و بی احترامی او و برند منحصر به فرد کمدی فیزیکی او که با مونتی پایتون، در برج های فاولتی و فراتر از آن به کمال رساند، اکنون در DNA کمدی نوشته شده است. در این خاطرات مهیج، پس، به هر حال…، کلیس خوانندگان را به یک تور بزرگ از صعود خود در دنیای سرگرمی می برد، از آغاز فروتنانه خود در یک شهر خواب آلود انگلیسی و روزهای اولیه کمدی خود در دانشگاه کمبریج. با شریک آینده پایتون، گراهام چپمن)، تا تأسیس گروه کمدی برجسته ای که او را به شهرت جهانی سوق می داد.
 
کلیز تنها چند روز از فارغ التحصیلی از کمبریج و شروع حرفه وکالت فاصله داشت که مورد بازدید او قرار گرفت. دو نفر از مدیران بی‌بی‌سی، که به او پیشنهاد کار نوشتن کمدی برای رادیو را دادند. آن لحظه سرنوشت ساز - و پیشنهاد تقریباً همزمان برای بردن مجله طنز دانشگاهی اش به وست اند مشهور لندن - او را به مسیری متفاوت سوق داد و دندان هایش را برای ستارگانی مانند دیوید فراست و پیتر سلرز نوشت و در نهایت به پنج پایتون دیگر پیوست. پیشگام نوع جدیدی از کمدی است که برای اختراع، حماقت و پوچی ارزش قائل بود. در طول راه، او اولین عشق واقعی خود را با بازیگر زن کونی بوث پیدا کرد و خود را از یک بازیگر بی میل به یک بازیگر درجه یک جهانی تبدیل کرد و دوباره به آن بازگشت. مکث هایی در طول مسیر که شامل آغازگر جذابی در مورد خنده دار بودن و چرایی آن است—این داستان از سفر یک مرد جوان به اوج کمدی، اجرای استادانه ای از یک مجری چیره دست است.

John Cleese’s  huge comedic influence has stretched across generations; his sharp irreverent eye and the unique brand of physical comedy he perfected with Monty Python, on Fawlty Towers, and beyond now seem written into comedy’s DNA. In this rollicking memoir, So, Anyway…, Cleese takes readers on a Grand Tour of his ascent in the entertainment world, from his humble beginnings in a sleepy English town and his early comedic days at Cambridge University (with future Python partner Graham Chapman), to the founding of the landmark comedy troupe that would propel him to worldwide renown.
 
Cleese was just days away from graduating Cambridge and setting off on a law career when he was visited by two BBC executives, who offered him a job writing comedy for radio. That fateful moment—and a near-simultaneous offer to take his university humor revue to London’s famed West End—propelled him down a different path, cutting his teeth writing for stars like David Frost and Peter Sellers, and eventually joining the five other Pythons to pioneer a new kind of comedy that prized invention, silliness, and absurdity. Along the way, he found his first true love with the actress Connie Booth and transformed himself from a reluctant performer to a world class actor and back again.
 
Twisting and turning through surprising stories and hilarious digressions—with some brief pauses along the way that comprise a fascinating primer on what’s funny and why—this story of a young man’s journey to the pinnacle of comedy is a masterly performance by a master performer.