Slaves Tell Tales: And Other Episodes in the Politics of Popular Culture in Ancient Greece

بیشتر مطالعات سیاست یونان باستان بر نهادهای رسمی مانند مجمع سیاسی و دادگاه‌های حقوقی تمرکز می‌کنند و نقشی را که رویه‌های اجتماعی غیررسمی در تنظیم نظم سیاسی ایفا می‌کنند نادیده می‌گیرند. در مقابل، سارا فورسدایک استدلال می‌کند که اشکال مختلف فرهنگ عامه در یونان باستان - از جمله عیاشی در جشنواره، داستان‌سرایی شفاهی، و اشکال رایج عدالت - رسانه‌ای حیاتی برای بیان سیاسی بوده و نقش مهمی در مذاکره روابط بین نخبگان و توده ها و نیز اربابان و بردگان در دولت شهرهای یونانی. اگرچه این اشکال زندگی اجتماعی در منابع به طور ضعیف تأیید شده است، فورسدایک پیشنهاد می کند که ادبیات یونانی رگه هایی از فرهنگ عامه را نشان می دهد که می تواند با مقایسه با دوره های تاریخی بعدی بیشتر روشن شود. علاوه بر این، فورسدایک با نگاهی فراتر از زمینه‌های نهادی، راه‌هایی را بازیابی می‌کند که گروه‌هایی که از حوزه سیاسی رسمی کنار گذاشته شده بودند - به‌ویژه زنان و بردگان - در فرآیندی که به وسیله آن جامعه به نظم در می‌آمد، شرکت کردند.

فورسدایک هر فصل را با یک حادثه ظاهراً حاشیه‌ای در تاریخ یونان آغاز می‌کند - پرستش یک برده مرده توسط اربابان در خیوس، نامگذاری بخش‌های مدنی سیکیون به نام حیوانات پست مانند خوک و الاغ، و سوارکاری. یک زن زناکار سوار بر الاغ در خیابان‌های سایم - و نشان می‌دهد که چگونه این قسمت‌ها اهمیت شیوه‌ها و گفتمان‌های اجتماعی غیررسمی را در تنظیم و بازتولید نظم اجتماعی نشان می‌دهند. نتیجه یک دیدگاه جدید بدیع، جذاب و روشنگر در مورد سیاست و فرهنگ عامه در یونان باستان است.

Most studies of ancient Greek politics focus on formal institutions such as the political assembly and the law courts, and overlook the role that informal social practices played in the regulation of the political order. Sara Forsdyke argues, by contrast, that various forms of popular culture in ancient Greece--including festival revelry, oral storytelling, and popular forms of justice--were a vital medium for political expression and played an important role in the negotiation of relations between elites and masses, as well as masters and slaves, in the Greek city-states. Although these forms of social life are only poorly attested in the sources, Forsdyke suggests that Greek literature reveals traces of popular culture that can be further illuminated by comparison with later historical periods. By looking beyond institutional contexts, moreover, Forsdyke recovers the ways that groups that were excluded from the formal political sphere--especially women and slaves--participated in the process by which society was ordered.

Forsdyke begins each chapter with an apparently marginal incident in Greek history--the worship of a dead slave by masters on Chios, the naming of Sicyon's civic divisions after lowly animals such as pigs and asses, and the riding of an adulteress on a donkey through the streets of Cyme--and shows how these episodes demonstrate the significance of informal social practices and discourses in the regulation and reproduction of the social order. The result is an original, fascinating, and enlightening new perspective on politics and popular culture in ancient Greece.